Çocuk kralın bitmek bilmez kaprisleri…

Çocuk kralın bitmek bilmez kaprisleri…

Yeliz KIZILARSLAN

Lewis Trondheim Felaket Kral’da, Avrupa’nın minnacık krallıklarından biri olan Porto Cristo’nun huysuz ve öksüz çocuk kralı Adalbert’in çocuk kişiliğinde, monarşi ve demokrasi kavramlarını hicvediyor. Mizah dozu yüksek çizgi roman, enfes renkli resimleriyle de gülümsetiyor.

Bir çocuk düşünün… İsteklerinin emir kabul edildiği, küçük ama görkemli
ve masalsı bir krallığı -çocuk kaprisleriyle- yönetiyor ve tüm dünyayı birbirine katıyor. Fransız çizgi romancı Lewis Trondheim’ın, üç kitaplık çizgi roman serisi Felaket Kral, Desen Yayınları’ndan tek kitap halinde yayımlandı. Çizgi romanın, beş altı yaşlarındaki çocuk kahramanı Kral Adalbert, sümüklü bir oğlan olduğunu sık sık unutan ve etrafında çocuk görmeye tahammül edemeyen anne babasız ve kendini beğenmiş bir çocuk.

SONUÇ HEP FELAKET
Başbakanı, öğretmeni, aşçısı, koruması ve danışmanlarıyla yaşadığı kocaman şatosunu, lüks yaşamını ve muazzam oyuncaklarını sıkıcı bulduğundan olsa gerek, sürekli ülkesi adına akıl almaz kararlar alıyor. Felaketle sonuçlanan ekonomik ve bilimsel buluşlara imza atıyor. Hep mutsuz, başarısız ve kibirli olmaktan kurtulamıyor. Bu yüzden de ona, ‘Felaket Kral’ deniyor!

Sonu, bizzat kendisi için yine bir faciayla sonuçlansa da, yaşamına heyecan
katmak için mesela, ülkesinde para yerine çikolata kullanılmasını isteyebiliyor.

Kendisini rahatsız ettiğinden -sanırım ona kendisinin de bir çocuk olduğunu hatırlattığı için- öğretmeninin kızıyla birlikte ders dinlemek istemeyecek kadar da mavi kanlı zira. Ama envai çeşit yiyeceğin bulunduğu kahvaltısını, “tereyağlı ekmekleri” olmadan asla yapmayacak kadar da sıradan tutkulara sahip bir çocuk Adalbert. Nihayetinde, çocuk olduğunun daima hatırlatıldığı bir yaşta hem ülke yönetmek hem de büyümek için gerekli şeyleri; -“disiplinli, cesur ve atletik”- bir çocuk olarak öğrenmek zorunda olmaktan bunalıyor. Ve ülkesindeki tüm çocukların tıpatıp kendisine benzemesi için, kendi robotunun binlerce kopyasını yaptırarak tüm ülkeye dağıtıyor.

Sonuç ise bir başka felaket oluyor! Gerçek kralı kopyasından ayıramadıkları
için, klonlanan tüm çocuklar Adalbert’in yerine geçmeye kalkıyor. Her felaketin zararının, eninde sonunda kendine dokunduğunu gören ama itiraf etmeyecek kadar kudretli(!) bir kral olan Adalbert, tüm kopya robotların fişini çekerek duruma el koyuyor.

Can sıkıntısından kendini kırlara atan küçük kral, burada gördüğü her şeyi olağanüstü ilginç bulsa da -meyvelerin ağaçların üstünde durması gibi- tembelliğini ve okumama arzusunu açığa çıkaran bu geziden, iki bin odalık şatosuna geri dönüyor hızla. Biyografisini yazdırmaya karar verdiğinde ise, pipolu ve fularlı bir beyi seçecek olan küçük Adalbert’in, evcilleştirilmemiş çocuk şiddetiyle birleşen kraliyet otoritesi ona, biyografisinin yazılmak için henüz ‘küçük’ olduğunu söyleyen tüm diğer yazarları pencereden attırma hakkını da veriyor.

Krallığının özel güvenlik anlaşması gereği Clovis adlı dev cüsseli bir korumanın gölgesinde dolaşmaya başlayan bencil çocuk kral, bir süre sonra
yeterince güvenlikte olduğu için eğlenemediğinden, internete, kendi başını
getirene ödül vereceği ilanını koyuyor. Böylece, uluslarası suikast planlarının hedefi olan bu felaket çocuk, savaş çıkarmanın eşiğinden ilanı iptal ederek dönüyor. Aile geleneklerine göre geyik avlamayı öğrenmesi
gerektiği için tüm ormanı yakıp yıktığı halde geyik avlamayı beceremeyen Adalbert, tüm kaprislerine ve gücüne rağmen, ağır basan çocuk masumiyetiyle, bu geyik avlama işinden hoşlanmıyor.

Sonunda ise, yine illegal bir biçimde, kendi avlamadığı bir geyikle kraliyet geleneğini yerine getiriyor. Krallığına çarpacak bir meteoru, komşu ülke Monté-Gréco’ya yönlendirmeye çalışırken sınır savaşı çıkaran Adalbert,
meteor yüzünden uzaya ışınlanıp, böylelikle tek olma arzusunu, tek başına gerçekleştiriyor!

Felaket Kral, birbirinden bağımsız bölümlerden oluşan, renkli resimli, son derece komik bir çizgi roman. Ve Voltaire’in, Candide’inin sonunda yer alan, “Herkes, kendi küçük bahçesinde…” sözünü hatırlarcasına, Avrupa kıtasının demokratik monarşilerinin eleştirisini, çocuk yetiştirme ve iktidar temaları üzerinden yapıyor.