İyi çizgi romanların şampiyonu yine Türkçede

İyi çizgi romanların şampiyonu yine Türkçede

Sevin OKYAY

Spirou ile candostu Fantasio, iki albümle bugünün çocukları ve iki kahramanı çok özlemiş büyüklerle yeniden buluşuyor. Bakalım günümüzün çocukları da Spirou ile Fantasio’yu bizim kadar sevecekler mi? Ya da büyükler geçmişi yeniden anmaya hazır mı?

İnsan çocukluğunda okuduğu kitapları, benimsediği kahramanları hiç unutamıyor. Beni en çok etkileyen kitaplar sorulduğunda, Pal Sokağı Çocukları’nı yazmayı ihmal etmem. Bir de, çocukluğumun Doğan Kardeş’leri aklımdan çıkmaz. Dergideki hikâyeler, tefrikalar, çizgi romanlar arasında en sevdiklerimden biri Tintin/ Tenten’di. Yıllarca Kaptan Hadok ile Milu’ya başka isimler takanları nefretle süzdüm. Fındık ha, sensin Fındık! İkiz dedektifleri hiç unutamadım. Daha sonra, yetişkin bir YKY editörü olduğumda dergilerin redaksiyonunu yapmak da beni çok mutlu etti.

Ama bir başka Fransa-Belçika çizgi romanı var ki, kahramanlarını, belki de eğlenceli oldukları için kalbime Tenten’den daha yakın bulmuşumdur. Uzun bir aradan sonra bu çizgi romanın iki kahramanı, iki yeni macera ile gene karşımıza gelecekler.

Spirou ile Fantasio, sincapları Spip ve uzun kuyruklu komik maymun Marsupilami, çok sevdiğim kahramanlardır. Oradan oraya gitmelerini de çok beğenirdim, Jano ile Yanik’e benziyorlardı. Devriâlem yapan çocuklara, ister bu iki Fransız, ister Kaptan Grant’ın çocukları olsun, hep bayılmışımdır. Spirou ve Fantasio ile Tenten, üstelik bir de gazeteciydiler. Bu maceracı mesleğe hayran kaldım ve hemen gazeteci olma hevesine kapılmasam da gazeteciliği kâşiflikle eşdeğer bir meslek sandım. Boşuna beşer şaşar dememişler…

NE GÜNLERMİŞ
Tintin, Hergé rümuzuyla çizen Georges Rémi’nin yarattığı bir kahramandı. Spirou ve Fantasio ise 1938 yılında Jean Dupuis Yayınevi’nin gençlere yönelik yeni bir çizgi roman yapma kararı sonucu ortaya çıktı. Hatta projenin başına da 19 yaşındaki Charles Dupuis getirildi. Fransız sanatçı Robert Velter (Rob-Vel) de, Moustique Oteli’nin kırmızı üniformalı küçük asansör görevlisi Spirou’ya can verdi. Derginin ilk sayısı, 21 Nisan 1938’de çıktı. Bize de 1960’ların sonunda gelmiş olsa gerek. O fevkalade Fransız “Salut les copains” döneminde Asterix’le de tanışmıştık. Hatta Red Kit bile o sıralarda çıkmış olabilir. Ne günlermiş!

Bir yıl sonra Spirou’yu ilk izleyen karakter, sincap Spip oldu. Zaten kahramanımızın adı da, Belçika’da bir milyon kişinin konuştuğu Walloon dilinde hem “sincap” hem “muzip” anlamına gelir. Fantasio 1944’te ortaya çıktı. Sonra da, iki yeni Spirou ve Fantasio albümünün ilki olan “Paris Sular Altında/Paris-sous-Seine”nın daha ilk sayfasında tanıştığımız yaşlı bilimadamı ve mucit Champignac Kontu.

Evet, “iki yeni” dedim. İki kafadarın ikinci macerası, “Ölümü Bekleyen Adam/L’homme qui ne voulait pas mourir”.

Spirou, 1938 yılından bu yana çok sayıda çizer ve yazar değiştirmişti. Spirou’nun babası Rob-Vel’i, aralarında Jijé (Joseph Gillain), Franquin, Fournier, Broca ve Janry’nin de bulunduğu çizerler, ilk üçüne ek olarak Cauvin ve Tome’un bulunduğu yazarlar izledi. Sonra da, Morvan ile Munuera geldi. Bir önceki ekip, Tome ile Janry’nin Spirou’yu gerçekçi yapma amacıyla karanlık bir karaktere dönüştürmesi hoş karşılanmayınca ana dergiye çizim yapmayı bırakmışlardı.

Yalnızca, resmi dizide olmayan ve Lewis Trondheim’ın imzasını taşıyan “L’accélérateur atomique”in çıktığı altı yıllık bir aranın ardından dizi Jean- David Morvan’ın yazdığı ve José-Luis Munuera’nın çizdiği daha klasik ruhta maceralarla ve eski çizerlerden Franquin’in ruhuna sadık kalarak yeniden canlandı. İşte biz, şimdi bu yeni maceralarla karşı karşıyayız. Morvan ile Munuera, dizinin bütün tarihindeki unsurlar ve ikincil karakterlerden yararlanıyorlar.

Bakalım günümüzün çocukları da Spirou ile Fantasio’yu bizim kadar sevecekler mi? Büyükler geçmişi yeniden anmaya hazır mı? Ne de olsa, Spirou 1959 yılından beri, ara verse de zaman zaman çıkıyor. 1967’de küçük boy bir seri oldu. Bunu 1971’de küçük boy haftalık fasikül olarak basılan Sipru izledi. 1972’de Şilliler’den de çıkmış ama ben bir yıl sonra “Sipru” adıyla Doğan Kardeş’te çıkan maceraları hatırlıyorum.

Dergi olarak ilk kez 1980 başında Alfa tarafından yayınlandı. Sonra Milliyet Gazetesi bazı maceraları ilave formatında okurlara sundu. 1994 yılında İnkılâp Yayınları tarafından basılmaya başlanan maceralar ise, Tome ile Janry’nin elinden çıkmaydı.

Ne diyelim, hasretle bekliyoruz. Spirou ile Fantasio’yu, Spip ile Marsupilami’yi, Champignac Kontu’nu, Belediye Başkanı’nı, beceriksiz Gaston’u. Umarız düşmanlar ve kötü adamlar da eskilerin seviyesine ulaşır.