Altını bağlayın ve yolundan çekilin!
Kutlukhan KUTLU
Dav Pilkey’in yeni “iç çamaşırlı kahramanı”, neredeyse doğar doğmaz süper güçlere kavuşan bir bebek. Düşmanıysa hırslı mı hırslı bir kakaya, hatta daha sonra dev bir kakaya dönüşen bir şerif. Evet, alabildiğine klasik bir süper kahraman öyküsüyle karşı karşıyayız! Tatilde iyi gider…
Sadece kendiniz için sıradışı kahramanlar uydurdunuz mu hiç? Dünyanın kurallarıyla, hatta şurada ya da burada gördüğünüz, okuduğunuz hayal dünyalarının kurallarıyla bile bağlı olmayan, tamamen sizin kurallarınıza göre oynayan, dolayısıyla da istediğiniz kadar serbest olan kahramanlar?
Hiç şüphesiz en çok çocukların “uzmanlık alanı” bu, çünkü insan yetişkin dünya tarafından yoğrulup biçimlendirilmeden önce böyle zıvanadan çıkmış hayalgücünün en has, en şaşırtıcı, en komik örneklerini veriyor. Ne de olsa çocuklar tam da böyle bir işe uygun bir donanımı sahipler: Bir yandan geleneklerle tamamen dizginlenmemiş hayal dünyalarındaki kural tanımazlığın sefasını sürüyorlar, bir yandan da keskin bir gözlemciliğe sahipler, şu “dış dünya” denen şeyde herkesin neyi nasıl yaptığına yönelik bir merakları ve oradaki kuralların benzerlerini üreterek kendilerini sınama istekleri var.
MUZİP BİR HAYALGÜCÜ
İşte Süper Bezli Bebek’in maceraları da dizginlenmemiş hayalgücü ile kurallara aşinalık arasındaki o tuhaf itişmenin −ve ortalığı gönlünce batırmadaki o hınzır sevincin− sıradışı bir örneği. Maceranın kırklı yaşlarındaki yazarı Dav Pilkey bize sunduğu hayal dünyasının çocuksuluğunu besbelli o kadar önemsemiş, kendini işin bu kısmına öyle kaptırmış ki kitabın kapağında yazarlık payesini de kendine değil, tam da böyle işlek ve muzip bir hayalgücünü yakıştıracağımız iki kahramanına, ilkokul çağındaki iki çocuk karakterine vermiş! George Beard ve Harold Hutchins. Bu iki karakter yazarın bir önceki serisinde yer alıyordu ve o seriye adını veren Kaptan Düşükdon’u yaratmışlardı. Burada da aynı işi yapıyorlar: Kitabın giriş bölümünde öğretmenleri tarafından cezaya çarptırılan Harold ve George’un yeni bir kahraman yaratışını ve ortaya yeni bir çizgi roman çıkarışını izliyoruz. Kitabın geri kalan kısmı, o çizgi romanın içeriği.
KAKA-ŞERİF
Süper kahramanımız Süper Bezli Bebek (yalnız dikkat: Süper olan bez değil, bebek, bir yanlış anlama olmasın!) rekorlar kitabına girebilecek kadar erken bir “süperleşme” süreci yaşayarak, doğumda hastane penceresinden aşağı düşerken süper güçlere kavuşuyor. Bu tuhaf değişime sebep olan olaylar silsilesi, kötü adamımız Tehlikeli Şerif’i kifayetsiz muhteris bir kakaya, köpeğiniyse Superboy’un köpeği Kripto gibi bir süper-köpeğe çeviriyor.
Temelde bir süper-bebekle dev bir kakanın mücadelesini okuyor olabiliriz ama bu olacakları aşağı yukarı tahmin edemeyeceğiniz anlamına gelmiyor: İşin içine özel güç transferi aletleri, kaka-şerif tarafından kullanılan dev bir robot ve nükleer enerji reaktörü gibi “süper kahraman öyküsü gediklileri” bir bir giriyor. Kötü adamımız pes etmek bilmiyor, kahramanımızsa bir bebeğin tüm neşesi ve yorulmak bilmezliğiyle habire kötü adamımızın düşlerini başına yıkıyor. Tabii ki öykü özünde gayet klasik bir süper iyi/süper kötü öyküsü ama eğlenceli yanı da bu zaten: Geleneksel süper kahramanların o naif ve temiz dünyası, South Park misali kakalarla ve bebek bezleriyle dolunca epey bir tanınmaz hale geliyor doğrusu! Bir bebeğin oyunculuğunu, süper kahramanlara has o “sarsılmazlık” şemsiyesinin altında görmek de ortaya hayli komik bir sonuç çıkarıyor.
Yalnız Süper Bezli Bebek’in ilginç bir özelliğinden söz etmeden bitirmeyelim: Epey sade siyah/ beyaz çizimlere sahip olan bu kitabı okumak biraz çizgi roman okumaya, biraz da çizgi film izlemeye benziyor. Çünkü kitapta yer yer sayfaları belli yerlerinden tutup hızla ileri-geri çevirmek üzerine kurulu bir “sayfa çevirmece” uygulaması var. Böylece kötü şerifin Süper Bezli Bebek’ten çektiklerini kelimenin tam anlamıyla gözünüzde “canlandırabiliyorsunuz”!
