Resimden ilham alan metin…

Bir tasarım ajansının projesi olarak ortaya çıkan Unutulmuş Renkler, görselliğiyle dikkati çeken, çok geniş bir yaş yelpazesine hitap eden, bir tür sanatsal kişisel gelişim kitabı. Kitaptaki öyküler “Gerçek başarı kendinizi en çok sevdiğiniz şeye adamaktır,” mottosundan yola çıkan freskoloji felsefesine dayanıyor.

Sedef PEKİN

“Okulöncesi kitap” raflarının dışında renkli resimli, albüm baskılı bir kitap görmek insanı heyecanlandırıyor. Türkiye’de bu tür kitapların henüz tek tük üretilip çevrilmesinden olsa gerek ki, resimli kitap denince aklımıza sadece okulöncesi dönemin gelmesini, okuryazar çocuk ve yetişkinlere ille de siyah-beyaz resimler ya da vinyetlerin uygun görülmesini yadırgamıyoruz. Oysa resimli kitapların nitelik ve “işlevini” tartışmanın zamanıdır belki ama bu başlı başına bir yazı konusu. Sözü fazla uzatmadan, bu satırların yazılmasına vesile olan, öncelikle resimleriyle dikkat çeken ve yetişkinler düşünülerek hazırlanmış Unutulmuş Renkler ve Diğer Resimli Hikâyeler’e geçelim. Silvia G. Guirado’nun yazıp David Garcia Forés, Desiree Arancibia ve Marta Garcia Pérez’in resimlediği Unutulmuş Renkler, 15 resimli hikâye ve üç ek bölümden oluşuyor. Kitabın başındaki teşekkür ve önsözden, bu çalışmanın bir tasarım ajansının projesi olduğunu anlıyoruz. Şöyle ki, kitabın yazarı Guirado’dan, ajansın hazırladığı tişörtlerin üzerindeki resimlere dayanan öyküler yazması istenmiş.Guirado metinleri hazırladıkça da her öyküye yeni resimler eklenmiş. Yani bu kitapta resimler metinlerden değil, metinler resimlerden ilham almış. Fakat kitabın asıl ayırt edici özelliği, tersine bir işleyişle üretilmesinden çok, bir tür sanatsal kişisel gelişim kitabı olması. Yine teşekkür bölümünde bahsi geçen “Gerçek başarı kendinizi en çok sevdiğiniz şeye adamaktır” mottosundan yola çıkan freskoloji felsefesinin yansıması olan öykülerin, bu felsefeyi oluşturan fikirleri yaymayı, hatırlatmayı ya da benimsetmeyi amaçladığı söylenebilir. Her öykü, okuru bir konuda düşündürmek, ona yol göstermek üzere yazılmış; hatta “Su” gibi bazı öykülerde yazar, okura doğrudan seslenmekten çekinmemiş.

KİŞİSEL GELİŞİM KİTABI

Kitaba adını veren “Unutulmuş Renkler” öyküsü, renklerin kaybolduğu soğuk, gri, kişiliksiz bir dünyaya ışıl ışıl mavi gözlerle doğan Carmesina’nın renkleri yeniden keşfedip insanlara hatırlatmasını, renkler sayesinde mutluluk ve umudu yeniden yeşertmesini konu alıyor. Bu öyküde Carmesina’ya akıl vererek ona yardım eden bilge kara kedi, “Uğursuzluğa İnanmıyorum” adlı öyküde yeniden karşımıza çıkıyor ve bu kez Kötü Şans’ı bulup uğursuzluk hurafelerini çürütmenin peşine düşüyor. Kitabın sonundaki ek bölümde ise tüm öykülerin kahramanları ve yazarın kendisi tekrar sahne alıp, hayalgücünü ve umudu insanların dünyasına geri getirmek üzere güçlerini birleştiriyorlar. Kitapta, mutluluğun en basit şeylerde gizli olduğunu söyleyen “Pazartesi’nin Hikâyesi”; ayrılmalarına ramak kalan bir çiftin gülmenin sağaltıcı etkisiyle ilişkiyi tazelediği “Gülün, Sevin”; sekseninci yaşlarını kutlayan iki arkadaşın genç bir garsondan küçük zevklerin tadını çıkarmayı öğrendiği “Küçük Zevkler” gibi birkaç öykünün diğerlerinin arasında öne çıktığı söylenebilir. Özellikle de “Çılgın Aşk” etkileyici resimleriyle dikkat çekiyor. Farklı üsluplarla resimlenmiş bu on beş öyküde, kendini olduğu gibi kabul etme, farklılıklar, dışlanma, cesaret, korkular, doğa tahribatı, umut, hayalgücü gibi çocuk kitaplarında sıklıkla karşılaştığımız temalar işlenmişse de, arka kapak yazısında kitabın öncelikle yetişkinler için yazıldığı ama “çocuklar ve gençler için de uygun olabilecek şekilde canlı ve renkli bir tarzla yazılıp resimlendiği” belirtilmiş. Oldukça geniş bir okur kitlesine hitap edecek şekilde tasarlanan Unutulmuş Renkler, yepyeni bir yaşam felsefesi, güçlü ve şaşırtıcı kurgular ya da edebi bir nitelik vaat etmese de, hayatın dinamikleri üzerine kafa yormayı ve kişisel gelişim kitaplarını seven, kitabı estetik bir nesne olarak da değerlendiren okurları tatmin edecektir.