İyi Kitap

Çocuk ve Gençlik Kitapları Dergisi

İyi bir şaka ortalamanın üstünde zekâ gerektirir!

Olcay Mağden Ünal

Okul deyince ne kadar eğlenceli bir yerden bahsedebiliriz ki? Tabii eğer okulun, herkesin merakla bir sonraki hamlesini beklediği bir şakacısı yoksa.

Gelin itiraf edelim: Okul dediğimiz sıkıcı bir yer! Çok, aşırı, fena halde sıkıcı! Tekdüze sesleriyle hepsi birbirine benzeyen öğretmenler (istisnalara saygılarımla), aynı soluk renklerle çevrili duvarlar, birbirini sonsuz bir döngüyle tekrarlayan içerikler… En nihayetinde müzik dersi denilince akla gelen tek enstrüman flüt. Ne kadar eğlenceli bir yerden bahsedebiliriz ki? Tabii eğer okulun, herkesin merakla bir sonraki hamlesini beklediği bir şakacısı yoksa.

Başarılı bir şakacı, rüştünü ispat edebilmek için öncelikle zeki olmak zorundadır. Ve tabii daha önce hiçbir derse hazırlanmadığı kadar çalışmalı, her an tetikte beklemelidir. Yo hayır, şakacı denilen öyle sıradan bir yaramaz değildir, yeri geldiğinde av olmayı da avcılığı da aynı potada eritir. Aklı 7/24 mesaidedir, üstelik bunun karşılığında hiçbir ekstra ücret almaz; onun için şakalarıyla karşılaşanların yüzlerindeki ifadeler en büyük ödüldür.

İNEK DEYİP GEÇME

İşte Miles Murphy de bu şakacılardan biriydi, hem de gelmiş geçmiş en iyisi, tabii kendi okulunda; yani eskisinde, annesiyle birlikte şu inekleriyle ünlü Yawnee Vadisi’ne taşınmadan önce gittiğinde. Ancak şimdi işler değişti. Vadinin kendisi şaka gibiydi zaten, başka neresi denilince akla ilk inekler gelirdi ki? Miles ne yapıp edip bu okulun da şakacısı olmalıydı, yoksa sıradan bir öğrenciden ne farkı kalırdı? Ve herkes bilir ki sıradan öğrenciler için okul daha da sıkıcı bir yer haline gelir. Okulun ilk günü geldiğinde Miles çoktan şaka defterini açıp çalışmalarına başlamıştı bile. Ancak hesaba katmadığı bir şey vardı, o da bu okulun zaten bir şakacısının olduğu! Hem de çok ama çok başarılı bir şakacı, bugüne kadar tarihe kaydı geçenlerin en iyisi! Miles’ın önünde şimdi iki seçenek vardı: Bu şakacıyla dost mu olacak yoksa düşman mı?

Felaket İkili, adının hatırına iki felaket tipin eseri: Jory John ve Mac Barnett. Henüz ikisinin de Türkçeye çevrilmiş başka eseri olmasa da sadece kafa kafaya vererek yarattıkları bu kitapla bile ne kadar eğlenceli kalemlerinin olduğunu anlamak mümkün. Bir kere, kitapta ineklerle ilgili bir sürü tuhaf bilgi var, örneğin bu sevimli süt makinelerinin merdiven çıkabilmelerine rağmen inemedikleri gibi. Ne işe yarayacak diye sormayın, kitabı okuyanlar bu bilginin ne kadar mühim olduğunu anlayacaklardır. Bir de çizimleriyle kitabı adeta canlandırıp daha da keyifli hale getiren Kevin Cornell var tabii, özellikle yarattığı ineklerin suratlarındaki ifadelere hayran kalmamak mümkün değil.

Kitabın en beğendiğim tiplemesi Müdür Barkin oldu. Bir de onun öğretmenleri bile tehdit etmesine rağmen her zaman kayrılan, tam anlamıyla bir genç irisi, kabadayı oğlu Josh. Çünkü ikisi de çok gerçekçi. Bu ikiliye her yerde rastlayabilirsiniz: Kafası çalışmayan, cahil, bir şekilde üst mevkilere çıkmış, kendi kadrosunu yaratıp o koltuğu sadece ve sadece kendi kanından olanlarla ya da kendi gibilerle paylaşan yönetici örneği ve ondan olma küçük yardakçısı. Çok uzaklarda aramanıza gerek kalmadı, değil mi? Ben de öyle düşünmüştüm.

Türkçe baskılarda karton yerine ciltli kapak tercihi çocuk kitapları söz konusuysa her zaman sevdiğim bir hamle oluyor, tabii yayıncı buna sığınıp kitabın fiyatını katlamıyorsa. Felaket İkili’nin maliyetini bilemem ama arka kapakta gözüken etiketi bence yükseklerde uçuyor. Üstelik daha iç kapakta tashih olmasına rağmen. (İllüstrasyon kelimesi kapak, künye ve iç kapakta üç farklı şekilde yazılmış, tebrik ederim.) Çeviriye gelince, genel olarak değerlendirildiğinde orijinal dili aktarmış görünüyor, ancak yine de metinde son bir dokunuş gerekliliği hissediliyor.

Şakacı taraflarını geliştirmek isteyenler için iyi haber: Kitabın ikinci sayısı ocak ayında çıktı, umarım aynı hızla dilimize de kazandırılır. Kim bilir, belki böylece okullar bir parça da olsa sıkıcılıktan uzaklaşır.

 

 

 

Felaket İkili Jory John & Mac Barnett Resimleyen: Kevin Cornell Türkçeleştiren: Coşkun Öz Epsilon, 214 sayfa
Felaket İkili
Jory John & Mac Barnett
Resimleyen: Kevin Cornell
Türkçeleştiren: Coşkun Öz
Epsilon, 214 sayfa
Show More

1 Comment

  • izge
    izge

    “sevimli süt makineleri” nedir allah aşkına?

Comments are closed