Ağustos ayında yitirdiğimiz, gülmecenin büyük ustası Muzaffer İzgü’yü sevgili Mavisel Yener’in yazısıyla anıyoruz bu sayımızda. İzgü’nün edebiyatımıza, özellikle de çocuk edebiyatına katkıları, dil kavrayışı, beslendiği kaynaklar ve yaşamdaki duruşuna dair önemli ipuçları veren bu yazıdan başka; çocukluk ve ilk gençlik yıllarını anlattığı Zıkkımın Kökü kitabını da Elif Şahin’in değerlendirmesi ile ele alacağız. Onlarca baskı yapan, filme çekilen, Türkçe edebiyatın mihenk taşlarından Zıkkımın Kökü, birkaç yıl önce bir yasaklama haberi ile gündeme gelmişti. Bursa’da bir okulda 7. Sınıf öğrencilerine ödev olarak verilen kitabı, bazı “işbilir” yetkililer sakıncalı ilan etmişler ve öğrencilere okutulmasını yasaklamışlardı. İzgü, bu durumu yorumlamasını isteyen gazetecilere kısa ve öz yanıt vermişti: “Yasakçı kafanın ve tertibin ürünüdür bu!” Çağdaş ve bilimsel eğitime olduğu kadar demokrasi bilincine de büyük değer veren; “sürü” değil “düşünen birey” olma öğüdünü her fırsatta yineleyen Muzaffer İzgü için “yasakçı kafalar”, kara mizahın konusu olmuştur. Geride bıraktığı zengin miras, daha nice kuşağın “düşünen bireyler” yetiştirmesine yardımcı olacaktır.
Safter Korkmaz
