Havada artık çocuk şiiri kokusu var

Havada artık çocuk şiiri kokusu var

Ferhat ULUDERE

Yunus Bekir Yurdakul, çocuklar için derlediği Kanatlı Sözler Bahçesi’nde, Nazım Hikmet’ten Orhan Veli’ye, şiirlerinde çocukları anlatan şairlerin seçme şiirlerinden oluşan bir çalışma sunuyor. Kitap çocuklara şiiri sevdirirken şiirin ne olduğunu da anlatıyor.

Şiir ne zaman girdi hayatıma tam olarak hatırlamıyorum. Ama yine de aklımda bir görüntü var: 23 Nisan kutlamalarında öğretmenleri tarafından zorlanan hemen her öğrenci gibi şiir okuyorum. Bu şiirle kurduğum belki de ilk ilişkiydi, heyecandan titreyen bir ses, sese uyum sağlayarak titreyen dizler ve öğretmenlere, hadi onları bir kenara bırakırsak aileye, komşulara, onların çocuklarına mahcup olmama telaşı… Bir ilkokul çocuğu için elbette ki büyük bir yükümlülük bu, ama şiir tam da böyle bir şeydi benim için o zaman.

ŞİİR İYİ BİR ŞEY DEĞİLDİ
Sonra şiir, Han Duvarları oldu. Sonra da “ıssız acun kaldı mı” dizeleri. Yani şiir o zamanlar pekiyi bir şey değildi. Hatta Han Duvarları’nı oturup ezber etmek başlı başına bir meseleydi, onu arkadaşlarının arasında ayağa kalkıp bağıra bağıra okumak ise ayrı bir sorundu. İdealist öğretmenlerimiz büyük düşünüyor ve bizleri şiir sever gençler yapmak istiyordu, ama olmuyordu işte… Lise yıllarına kadar sürdü bu dert. Milli Eğitim’in uygun gördüğü şiirler çok iç acıcı değildi. Ama o kitabın içinde Aysel Git Başımdan da vardı. Bizlerin kurduğu küçük bir müzik grubu, beceriksiz ellerin çaldığı gitarlarla bir heavy metal şarkısı yapmak istiyorduk şiirlerden. Dizeleri ve sertliğiyle heavy metale çok uygun görünüyordu o şiirler ama olmadı…

Sonra şiir, Milli Eğitim’in kitaplarından dışarıya çıktı. Nazım Hikmet oldu şiir, Orhan Veli, İsmet Özel, Can Yücel, Edip Cansever oldu. Yakalandığı erkenci vereme inat Rüştü Onur oldu, yoksullukla boğuşan Halim Şefik oldu. Kurduğumuz başarısız ilişki daha sonraları gerçek anlamına ulaştı. Benim şiirle kurduğum ilişki geç kalmış bir ilişki olsa da, çocuklar şimdi biraz daha şanslı sanırım, çünkü Milli Eğitim şiir müfredatını biraz değiştirdi. Bunun yanı sıra çocuklara şiir sevdiren kitaplar da yavaş yavaş yayımlanmaya başladı.

Yunus Bekir Yurdakul’un derlediği Kanatlı Sözler Bahçesi de bu kitaplardan biri. Çocuklar İçin Şiir Kitabı alt başlığıyla Mavi Bulut Yayınları tarafından yayımlanan kitap çocuklara şiiri sevdirmekle kalmayıp, şiirin tam olarak ne olduğunun altını çiziyor. Yurdakul, kitabı, Türk şiirinin ilk döneminden günümüze kadar tür, akım ve şair gözetmeksizin hazırlamış. Toplam 107 şairin 361 şiiri yer alıyor kitapta. Şiirlerin ana teması ise elbette ‘çocuk’. Kitapta, şairlerin çocuklar için yazdığı değil, çocukları anlattığı şiirleri yer alıyor.Nazım Hikmet, “çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler” diyor mesela. Orhan Veli, “harbe giden sarı saçlı çocuğu” konuk ediyor dizelerine ve temenni ediyor; “yine böyle güzel dönmesini”.

Kanatlı Sözler Bahçesi nereden bakarsanız bakın, okullarda okunan kitapların yarattığı boşluğu büyük ölçüde doldurmakla kalmıyor; şiirin, çocukların zihnindeki gerçek yerini bulması açısından da oldukça önemli bir fark yaratıyor.