Koca kafalı Nate…

Saftirik Greg’i sevdiyseniz Kocakafa Nate’i de seveceksiniz. Öğretmenlere öf dedirten muzip ve
haşarı Nate, günlüğünde, okulda yaşanan her günü gayet komik ayrıntılarla anlatıyor. Bir kızdan
hoşlanmıyor. Bir diğerine bayılıyor. Notları da barometre gibi; bir çıkıp bir iniyor.

Ezel Dağlar ERGÜDEN

Sevgili okur! Ekim ayının tuhaf havası içinde yuvarlanırken, bu havaya uygun bir kitap da buluverdim. Hatta bir değil, iki kitap (aslında üçüncüsü de çıkmış ama ben yazıyı yazarken elimde yoktu, o yüzden onun hakkında yorum yapamayacağım). Biliyorum, hepimiz çok meşgulüz, okullar başladı artık. Tempo hızlanıyor. Ama kitapsız hayat olmaz. O yüzden, her daim kitap tanıtmakta yarar var.

Aslında bu kitaplar tam da okula uygun. Çünkü kahramanımız, altıncı sınıfa giden bir çocuk. Adı Nate, Kocakafa Nate (kafası gerçekten de kocaman). Yeri gelmişken, kitapların adını da araya sıkıştırayım. İlk kitabın adı Kocakafa Nate Sınıfta Tek Başına, ikincisi de Kocakafa Nate Tekrar Sahnede. Nate, hepimiz gibi sıradan bir çocuk. Ona işkence çektiren bir ablası, iki yakın arkadaşı ve bazen düşen okul notları var. Ayrıca okulda hiç hoşlanmadığı bir de kız… Adı Gina. Tahmin edebileceğiniz gibi, Gina sınavlardan hep yüksek notlar alıyor. Nate’in büyük aşkını da unutmamak lazım tabii. Jenny. Ama o Arthur’la daha yakın, ne yazık ki!

KÂBUS SABAHLAR
İlk kitap, Nate’in korkunç bir kâbus görüp uyandığı tipik bir okul sabahıyla başlıyor. Bırrrrrr, düşüncesi bile ürpertiyor. Nate soğuk terler dökerek kalkt ığında, birden o günün sınav günü olabileceğini düşünüyor. Sonra arkadaşı Francis’i de Sosyal Bilgiler kitabını okurken görünce (Nate, pencereden Francislerin evini görebiliyor), bizimki resmen deliriyor. Çünkü öğretmeninin
söylediğine göre, bir sonraki sınavdan yüksek not almazsa yaz okuluna kalması gerekecek. Ve Nate’e göre yaz okulu, öğrencilerin sıralardaki sakızları kazıması ya da tuvaletleri fırçalaması gereken bir yer. Her neyse, o gün Nate’in başına güzel bir şey de geliyor. Şans kurabiyesi falında, “Bugün herkesten üstün olacaksın,” yazıyor. Ama Nate herkesten üstün olmayı pek başaramıyor. Hatta başını beladan kurtaramıyor. Yani, eğer bu kitapların sadece eğlendirici olduğunu düşündüyseniz, yanıldınız. Aslında eğitsel yönleri de güçlü (biliyorum, böyle deyince içinizden kitabı okumamak
geldi). Bakalım kim kimden daha üstün? Herkes eşit de olabilir

İNTİKAM ALMA YOLLARI
İkinci kitap, okulda başlıyor. Nate yanlışlıkla, Gina’nın bebekli resminin çok güzel olduğunu söylüyor. Çünkü onu Jenny sanıyor. Sonra sınıfta Gina’nın yanında oturmak zorunda kalıyor. Hatta okul projesini yapmak için Gina’yla eşleşiyor. Bir nevi ikiz gibi oluyorlar. Ama hatırlarsanız, Gina ve Nate birbirlerinden pek hoşlanmıyorlardı. Nate zaten biraz önyargılı davranıyor bence, ama Gina da her seferinde Nate’in düşük okul notlarıyla alay etmekten geri durmuyor. Ama durum ortada, bir şekilde geçinmek zorundalar. Sonunda Nate, Gina’nın belki de o kadar kötü biri olmadığını anlıyor sanırım. Gerçi hâlâ birbirleriyle dalga geçmek için ellerine geçen her fırsatı kullanıyorlar. Eh, ama kâr kârdır, değil mi?

Şimdi daha teknik konulara geçelim. “Kocakafa Nate” serisi, günlük şeklinde yazılmış. Yani olaylar Nate’in ağzından anlatılıyor ve her güne bir bölüm ayrılmış. Bu arada, size Nate’in bir hobisinden bahsetmeyi unuttum. Nate, liste yapmayı çok seviyor. Doğal olarak da bütün bu listeleri günlüğüne yazıyor. Okuldaki bir çocuktan intikam alma yollarından, Nate’in en sevdiği ve en sevmediği okul günlerine varana kadar her şeyin listesi var. Okuması çok eğlenceli, tahmin edebilirsiniz. Neredeyse her sayfa karikatürlerle süslü. Bir sürü resim de var. Kitaplar aşağı yukarı iki yüzer sayfa, yarısı yazı yarısı resim gibi düşünebilirsiniz. Ayrıca her kitabın en son sayfasında Nate’in hazırladığı bulmacalar var. İşte size oradan bir bilmece: “Bir lambayı takmak için kaç öğretmen gerekir?” Cevaplar kitabın arkasında.

Sözün özü, eğer bizden birini anlatan, esprili kitaplardan hoşlanıyorsanız Nate’i rahat rahat okuyabilirsiniz. Kitaplar tahminimce, 9-12 yaş aralığına hitap ediyor, ama ben bile zevkle
okudum (12 yaşından büyük olduğumu itiraf ettim işte).