Rüya Dalgıçları İçin Masallar, iki kardeşin arasındaki sıcacık ilişkiyi ve birlikte yaşadıkları masalsı maceraları anlatan dört öykü içeriyor. Gerçek yaşamla fantastik dünya bu öykülerde iç içe geçiyor.
Deniz VURAL
Çocukluğunda sokakta arkadaşlarıyla eğlenceli oyunlar oynadığını söyleyen Selçuk Ceylan, Rüya Dalgıçları İçin Masallar adını verdiği iki öykü kitabıyla sesleniyor okurlara. Gerçek yaşamla fantastik dünyanın iç içe olduğu öykülerde, iki kardeş masalsı maceralar yaşıyorlar. Ağabey hayal dünyasında yaşayan kardeşini korumaya çalışırken bir yandan da onun büyük bir merakla sorduğu soruları sabırla yanıtlıyor. İçin için bir masal kahramanı olmak istiyor ama bir yandan da gerçek insan olmanın güzelliğini kardeşine gösteriyor. Meltem Şahin’in sıradışı çizimleri, akıcı ve kolay anlaşılır bir dille büyük kardeşin ağzından anlatılan öyküleri bütünlemiş. Öykülerde ilginç ve farklı olan; konuşan hayvanlar, canlanan kardan adamlar gibi fantastik öğeler değil sadece. Çocukların günlük yaşantısı bile çoğumuz için neredeyse fantastik! Biri altı, diğeri sekiz yaşında olan iki kardeşin güneş doğmadan güne başlaması ve günün büyük bölümünü büyüklerden uzak, birlikte geçirmeleri; özgür ve güven içinde istedikleri yere gidebilmeleri; hem kocaman bir ormanın, hem bir dağın, hem denizin, hem de bir gölün yanında yaşamak; uzun bir yürüyüş veya bisiklet yolculuğuyla ulaşılan macera dolu yerler… Öykülerin atmosferine gerçek olması neredeyse imkânsız bir mutluluk, huzur ve umut hâkim. Babaları işi nedeniyle çocuklarından uzakta olsa da çok mutlu bir aile tablosu çiziliyor her iki kitapta da. Rüya gibi bir hayat yaşıyor bu çocuklar. İlk öykü “Ben Bir Bülbülüm”, iki kardeşin, papağanların yayın yaptığı Gak Radyo’ya şarkı isteğinde bulunmak için atıldıkları macera hakkında. Ormandan geçip dağın tepesindeki huysuz tavus kuşunun en sevdiği tüyünü almaları ve onunla bir istek mektubu yazmaları gerekiyor. Ormandaki kaba tavşanlar ve inatçı keçiler, çocukların yolculuğuna heyecan katıyor. Tavus kuşu da onlara güzelliğin geçiciliği hakkında değerli bir ders veriyor. Kar Tarlası adlı ikinci öyküde, konuşan ve başı dertte olan bir kardan adam var; hem de yaz ortasında! Gözleri, düğmeleri elmastan yapılmış kardan adam, kötü kalpli hırsızlardan kaçıyor; “kar kaybederek” kahramanlarımızın evine ulaşıyor. Kardan Bey erimekten nasıl kurtarılacak? Ağabey hiç akla gelmeyecek bir çözüm buluyor: Kar üreten bir kar tarlası yapmak!
KIYIYA VURAN TABLOLAR
Üçüncü öyküde, fırtınanın ardından kıyıya vuran birbirinden güzel tablolar ile terk edilmiş, kocaman, gizemli bir gemi var. Bu kez aileler de karışıyor maceraya. Tabloların, geminin ve hayata küsmüş kaptanın gizemi çözülüyor. Kaptan, tablolarında
kullandığı renklere başka gözle bakıyor ve “Gökyüzünün turuncusu, kırmızısı, sarısı… Hepsi hayatımı güzelleştirmek için varlar,” diyerek dünyanın, yaşamanın tadını tekrar keşfediyor. Son öykü Bugün Değil’de çocuklar bir yaş büyüyor. Yaş günleri ortak. Onları bekleyen sürprizleri öğrenmek için eve giderken geçtikleri kısacık yolda bile bir sürü garip olay oluyor. Arıdan dudaklarına damlayan bal, orman krallığı seçimleri için yardım isteyen domuz, kendi kendine şişen balonlar, dünyayı ele geçirmek isteyen saç kurutma makinesinden korkan kedili adam… Macera ile evdeki kutlamalar arasında kalıyor iki çocuk. Kendini masal kahramanı olarak gören küçük kardeş, gerçekçi olmaya çalışan ağabeyine böyle maceraları normal insanların yaşayamayacağını söylüyor. Ağabey ise her zamanki ikna edici tavrıyla, hiçbir masal kahramanının da annelerinin yaptığı kestane şekerlerini yiyemeyeceğini hatırlatıyor. Maceraları geride bırakıp evdeki sürprize doğru yola koyuluyorlar. Bir solukta okunan öykülerin tümünde okur sorgulamaya, araştırmaya teşvik ediliyor. Betonların arasına sıkışmış çocuklar için bir kaçış yolu ya da ilham kaynağı olabilir iki kardeşin masalları. Yazımızı çocukların ninesinin söylediği bir şarkının sözleriyle bitirelim: “Kim demiş sonsuz hüzün var diye / Mutluluk senin olduğun yerde yine / Tatlar, sesler ve renklerin hepsi sende / Sadece kafanı kaldır ve bak gökyüzüne.”
