Nick ile Tesla’nın casuslarla dansı

Toprak IŞIK

On iki yaşındasın, peşinde bir casus var. Üstelik bu casus çok yakınında. Nick ile Tesla, en iyi savunma saldırıdır, diyerek casusun peşine düşecek kadar da cesurlar. Peki ya sen?

Biri Nick, öteki Tesla adlı iki kardeş… Tesla, kız olan… Erkek kardeşinden on beş yirmi dakika erken doğmuş. Ablalığını hep belli ediyor. Yaşları on iki… Bir süreliğine amcaları ile birlikte yaşamaları gerekiyor. Amcaları çılgın bir amatör bilimci. Daha da ötesi, ilhamı hiç tükenmeyen, dâhi ve yenilikçi bir mucit. Anne-babaları ise çılgın olmayan iki profesyonel bilimci. Kimse, gözünü böyle insanların yanında açmış Nick ve Tesla’nın bilim dışı faaliyetlerle zaman öldürmesini bekleyemez.

Tahmin edileceği üzere iki kardeş de bilimle ve çılgın icatlarla içli dışlı bir hayat sürüyorlar. Amcalarının yanında bulunmalarının nedeni, anne-babalarının soya fasulyelerindeki inanılmaz gelişmeleri incelemek üzere Özbekistan’a çağrılmış olmaları. Yalnız, bu bilgi çok da güvenilir değil galiba. Kitabın ilk sayfalarında ortaya çıkıyor ki kazın ayağı bir tuhafmış. Soya fasulyelerini incelemeye gönül vermiş iki bilim insanının çocuklarına neden casuslar musallat olsun ki? Casus konusunu, Nick ve Tesla’nın annelerinin gönderdiği telesekreter mesajından öğreniyoruz. Sadece okur değil, çocuklar da tehlikeden bu mesaj sayesinde haberdar oluyorlar. O zaman kitabın adını söyleyelim artık: Nick ve Tesla’nın Casus Oyunları…

Nick ve Tesla, amcalarının yanına, yaz okulu tadında birkaç ay geçirsinler diye gönderilmemişler. Orada olmalarının asıl amacı güvenliklerini sağlamakmış. Aslında anneleri mesajında peşlerindeki casusun kim olduğunu da söylüyor ama ne yazık ki kaydın o bölümü yoğun parazit nedeniyle anlaşılamıyor.

On iki yaşındasın, peşinde bir casus var. Üstelik bu casus çok yakınında. Bunu da annenin mesajı birkaç saat içinde telesekreterinden silinince anlıyorsun. Durumun çok ciddi olduğunu kabul etmelisin. Neyse ki Tesla ile Nick paniğe kapılmayacak kadar sağduyulu ve en iyi savunma saldırıdır, diyerek casusun peşine düşecek kadar da cesurlar.

Acaba casus kim? Şüpheliler büyük ölçüde belli. Eve girip çıkanlardan biri olmalı; çünkü başka türlü mesajı silemezdi. Amcalarının Oli adlı ilginç ve sevimli bir stajyeri var. Kendisi bilimsel çalışmalardan çok aşçılık yapıyor. Ajan o olabilir mi? İki temizlikçi kadının da şüpheliler listesinde yer almalarını engelleyecek hiçbir gerekçe yok. Belki de aranan kişi, eve böceklerle mücadele için gelmiş ilaçlamacı Skip’tir. Daha başka şüpheliler de var tabii… Yani Nick ile Tesla’nın işleri zor. Bir sorun da şu: Bulundukları kasabanın tek polisi Çavuş Feiffer çok da becerikli değil. Üstelik amcalarının çılgınlıklarının doğurduğu sonuçlar nedeniyle onun problemleri ile ilgilenmek konusunda derin bir yılgınlık içinde. Bu durumda Nick ve Tesla kendi başlarının çaresine bakmak zorundalar.

Her kuşun etinin yenmediği bilinen bir gerçek. Nick ile Tesla kolları sıvayınca da, onların av ateşine uygun kuşlar olmadıkları hemen belli oluyor. Düşünebiliyor musun, casusu yakalamak için parmak izi bile alıyorlar. Alarm sistemi ve odalarına giren kişinin fotoğrafını çekebilecek gizli bir düzenek kuruyorlar. Tüm bunları hemen hemen her evde bulunan basit araç gereçlerle yapıyorlar. Nasıl mı? Anlatması biraz uzun sürer ama kitabı okuyan herkesin bunları kendi başına becerebilecek hâle geleceği muhakkak.

Şunu da söylemek gerekir ki, Nick ve Tesla’nın tüm uyanıklıklarına rağmen casus da kolay yakalanacağa benzemiyor. Peşine düşenlerin kurduğu tuzaklardan paçasını kurtarmanın hep bir yolunu buluyor. Öyle iki sıçrayıp üçüncüde yakayı ele verecek bir çekirge değil yani. O zaman ne mi oluyor? Bunu öğrenmek için de kitabı okumalı. Sadece şu kadarını söyleyeyim, bu işin üstesinden ancak Nick ile Tesla gelebilir; sonuçta onlar Casus Oyunları’nın öncesindeki kitaplarda anlatılan maceralardan yüzlerinin akıyla çıkmış iki akıllı kardeş. Öyleyse keyifli okumalar.