Bir bukalemun ne ister?

Bazen yaşadığımız günler, sürekli aynı şeyleri yapmaktan çok sıkıcı bir hal alabilir. Bir insan için olduğu kadar, bir bukalemun için de durum benzer olabilir. İşte böyle zamanlarda, sıkıntıdan ne dilediğine dikkat etmekte fayda var!

Yazan: Gökçe Gökçeer

Kafası Karışık Bukalemun, tüm dünyada kitapları çok satan ve ailemizin tonton dedesi kadar çok sevdiğimiz Eric Carle’ın okumadan geçilmeyecek kitaplarından biri. Eğlenceli metinleri kadar imzası niteliğini taşıyan çizimleri ve grafikleri de Carle’ın bunca zamandır bu kadar tercih edilmesinde önemli rol oynuyor. Kuraldışı Yayıncılık tarafından Türkçe yayımlanmasına çok sevindiğim kitabın, 2 yaş ve üzeri tüm çocukların ilgisini çekeceğini düşünüyorum. Şimdi gelelim kitabın derdine, tasasına…
Her bukalemun gibi girdiği ortam ve duruma göre renk değiştiren, sinek avlayan ve bir sinek için bazen saatlerce bekleyen sevgili bukalemunun hayatı, pek renkli değildir. Bu kadar renk değiştirmesine rağmen… Bir gün yolu, bir hayvanat bahçesine düşer ve orada daha önce hiç görmediği hayvanları keşfeder. Gördüğü manzara karşısında büyülenen bukalemun, bir anda hepsi birden olmak ister: Bir kutup ayısı kadar büyük ve güçlü olmayı diler, olur. Bir flamingo gibi etkileyici olmayı diler, olur. Sırasıyla tilki, balık, geyik, zürafa, kaplumbağa, fil, fok ve insan olmayı diler. Tüm dilekleri gerçekleştiğinde, hiçbir şeye benzemeyen garip bir yaratığa dönüşmüştür. En kötüsü, bir sineği bile avlayamayacak haldedir! Düştüğü durumdan hoşnut olmaz ve yeniden kendi olmak istediğinde artık mutludur; sineğini de kolayca avlar.
Başkası olma kendin ol!
Bazen başkalarına öykünmek kaçınılmazdır. Çocukken ve hatta yetişkinken bile… Ama herkes eninde sonunda bilir ki tüm sahip olduklarıyla “kendisi” çok kıymetlidir. Kendi olabilmek üzerine harika bir hikâye anlatan Carle, çizimleriyle de çocukların ilgisini çekmeyi tabii ki yine başarıyor. O, zaten bu konuda bir üstat, adeta bir öğretmen! Sayfaları çevirdikçe sol tarafta beliren ve hayvanları seçmeye yarayan işaretler de çok pratik. Çocuklar kitabı tekrar okumak ve hatta bakarak çizip boyamak istediklerinde, her hayvanı bu sayede kolaylıkla seçebilirler.
Söylemeden edemediğim…
Kitaplarda hayvanat bahçesi ve benzeri esaret örnekleri görmeye dayanamayan ben, bu kez neden mi laf etmiyorum? Kitap 1975’te yazıldığı için… Her eser, dönemine göre değerlendirilmeli. Carle, eminim ya da umarım diyeyim, hayvanat bahçesindeki hayvanların özgür ve kendileri olmak konusunda hiç şansları olmadığını artık biliyordur.