Bir elin nesi, beş elin mucizesi var!

Çocuk edebiyatının en ünlü ve muazzam isimlerinden Quentin Blake’in çizimleri, umut dolu bir hikâyeyle zihnimizi aydınlatıyor.

Yazan: Gökçe Gökçeer

Onu en çok Roald Dahl’ın ekürisi olarak sevdik, kabul edelim. Ama o, aslında bir çizerden çok daha fazlası. Yazdığı birçok kitapla hikâye anlatıcısı olarak da gönlümüze taht kuran Blake, Beşimiz’de “bir olmak” üzerine çok güzel cümleler fısıldıyor kulağımıza.
Angie, Ollie, Simone, Mario ve Eric… Beşi de birbirinden dağlar kadar farklı beş arkadaş. Her birinin çok acayip yetenekleri var ve bu yetenekler onları “özellikli” kılıyor. Bir gün kır gezintisine çıkıyorlar ve başlarına olmadık işler geliyor. Otobüsü kullanan Koca Eddie sandviçini yedikten sonra “KÜT!” diye düşüp bayılmasın mı? Şimdi ne yapacaklar?
İşte tam da o anda, herkes o çok özel yeteneğini konuşturmaya başlıyor. Çok uzakları görebilen Angie birilerini görüyor. Kimsenin duyamadıklarını duyan Ollie, o birilerinin sesini de duyuyor. Aşırı güçlü Simona ve Mario ise Koca Eddie’yi taşımak konusunda kesinlikle tereddüt bile etmiyorlar. Ve hep beraber düşüyorlar yola… Peki Eric ne işe yarayacak, merakla olacakları bekliyoruz.
Biz beklerken, sürpriz bir şekilde Eric de avazı çıktığı kadar bağırmaya başlıyor! O sırada bir kurtarma helikopteri beliriyor sağ sayfadan. Bu sesi duymamak mümkün değil zira. Tabii ki mutlu son!
Çocukların naifliğini, basit ve etkili bir hikâyeyle taçlandıran Blake, bireyler arası farklılıkların çözüm bulmada ne kadar etkili olduğunu mükemmel anlatıyor. Sıradan, hayatın içinden kişilerin de neredeyse bir süper kahraman gibi harikalar yaratabileceğini gösteriyor çocuklara, hepimize… Üstelik pelerin takmadan!
Quentin Blake’in o çok sevdiğimiz karakteristik çizimleriyle bezeli, hayat dolu bir hikâye Beşimiz. Bir kişiyken başaramadıklarımızı iki, üç, dört ve hatta beş kişiyken mucizevi şekilde başarabileceğimizi, birlik ve bir olmanın önemini, herkesin olaylar içinde farklı bir yeri ve görevi olduğunu bir kez daha gülümseyerek anlıyoruz. Çocuk edebiyatında efsane bir isim olmanın tesadüften tamamen bağımsız olduğunu da anlıyoruz elbette!