Willi’nin gezegenini tanımaya var mısınız?

Sımsıkı kucaklaşmaların ve öpücüklerin çocuğu Willi’yi tanıdıkça, yazarın, doğrudan oğlunun hayatına yaslanan bu sıcacık, sahici anlatısından etkilenmemek mümkün değil.

Yazan: Özlem Toprak

Önyargıların kıskacından kurtulmak, aslında küçük yaşta başlayan bir mücadele. Çocuk edebiyatının önemi ve değeri de tam bu noktada başlıyor. Elimizde bu amaca hizmet eden, çok farklı bir kitap var. Birte Müller’in yazdığı ve resimlediği Gezegen Willi, özel çocukların dünyayla karşılaşmaları hakkında düşündürücü mesajlar içeriyor.

Down sendromlu bir çocuğun annesi olan illüstratör, yazar Birte Müller, bu kitapta bizi “başka bir gezegenden gelen” Willi ile tanıştırıyor. Müller, sayfalara yayılan ve adeta çocuk elinden çıkmış izlenimi veren renkli çizimleri; Willi’nin hayatından anekdotlar şeklinde yazılmış yalın üsluplu küçük metinlerle eşleştirmiş. Erich Fried’den “Belki hayat daha kolay olurdu,/sana rastlamasaydım eğer/Benim hayatım olmazdı sadece,” alıntısıyla başlayan kitap; “Willi dünyaya geliyor”, “Willi hastalanıyor”, “Willi yemek yemeyi öğreniyor” gibi farklı başlıklar altında, kahramanımızın doğumundan gelişimine bütün maceralarına okuru dahil ediyor. Bu şekilde “gezegen”inden dünyaya yolculuk eden Willi’nin karşılaştığı zorlukları, geçirdiği hastalıkları, sevdiği ve hoşlanmadığı şeyleri, büyüme serüvenini doğrudan onun bakış açısından görüyoruz.

SEVMEK, TANIMAK VE ANLAMAKTIR
Bisküviyi, her çeşit aracı, gürültülü müziği, hayvanları, onu olduğu hâliyle kabul eden kız kardeşini, arabasına binmesine, direksiyonu çevirmesine ve radyoyu açmasına izin veren dedesini çok seven Willi’yi anlatırken Müller, karşılaştıkları zorlukları mizahi dilden ödün vermeden çok samimi bir şekilde kurgulamış. Şu alıntılar yazarın yaratıcı yaklaşımını ortaya koyar nitelikte: “Willi’nin gezegeninde insanlar, aralarında hiç konuşmadan anlaşabiliyor. Bu çok pratik, böylece kimsenin farklı farklı diller öğrenmesine gerek kalmıyor. Orada, karşındakinin içinden geçeni anlaması için ona bakman, elini tutman, gülmen ya da ağlaman yeter. Ne yazık ki dünyamızda yaşayanlar bu konuda pek de başarılı değil… Willi’nin gezegeninde yemek yemek gerekmiyor. İnsanlar her zaman kendiliğinden tok ve halinden hoşnut. Bu yüzden Willi yemek yemeyi öğrenmekte epey zorlandı… Willi’nin geldiği gezegende hastalık nedir bilinmiyor. Hayal edin hele: Kimse karın ağrısı çekmiyor, ne öksüren var ne ateşlenen, hastaneye de kaldırılmıyor hiç kimse. Bu yüzden Willi’nin, dünyamızdaki tüm şu hain bakteri ve virüslere karşı bağışıklığı yok. Küçük kalbi de bizimki kadar hızlı bir dünyaya uygun yapılmadı. Bütün bunlar Willi’nin bebekken çok ama çok hasta olmasına yol açtı. Korkunç bir zamandı. Willi neredeyse dünyamıza daha fazla dayanamayıp roketine binecek, gezegenine geri dönecekti. İyi ki bunu yapmadı, çünkü annesiyle babası için bundan kötüsü olamazdı!”

2013 yılında Alman Gençlik Edebiyatı Ödülü’ne aday olan, farkındalık oluşturmaya sağladığı sanatsal katkı nedeniyle okul çağı çocuklarıyla buluşturulması için 20 bin Euro’luk desteğe layık görülen Gezegen Willi, özel bir çocuğun evrenini, hiç didaktizme başvurmadan, çok yaratıcı, bir o kadar da eğlenceli bir yolla açıklamayı başarıyor.

1973’te Hamburg’ta doğan Birte Müller, Almanya’da çocuk kitabı illüstrasyonu, Meksiko’da da resim eğitimi gördü. Tezini Bolivya’nın küçük bir dağ köyünde yazan ve tüm dünyada çocuklarla yaptığı sanat ve edebiyat atölyeleriyle tanınan Müller’in resimli kitapları yirmiden fazla dile çevrildi.

ÖZEL BIR ÇOCUKTAN ÖĞRENMEK
Sımsıkı kucaklaşmaların ve öpücüklerin çocuğu Willi’yi tanıdıkça, yazarın, doğrudan oğlunun hayatına yaslanan bu sıcacık, sahici anlatısından etkilenmemek mümkün değil. Birte Müller, kitaba ruhunu veren bu bakış açısını bir söyleşide şöyle anlatmış: “Willi’nin yanı başımda öylece yürüdüğü görülmemiştir. Buysa beni, o kadar da önemli olmayan binlerce başka meseleden ve her şeyi aynı anda yapma çabasından kurtarıyor. Onun sayesinde asli şeylere yoğunlaşmayı ve yarında yaşamamayı öğrendim. Willi güldüğünde, burada ve şimdi güler. Ben de onunla birlikte gülerim.”

“Normal” kavramını temelinden sorgulamaya davet eden bu kitabı, çocuklar kadar yetişkinler de okumalı. Çünkü Willi’nin hepimize öğreteceği harika şeyler var. Ve bu ders dünyayı daha saf ve güzel kılacak özelliğe sahip. Yeter ki görelim ve emek verelim. Kocaman yürekli Willi, gezegenini göstermek için bizi bekliyor olacak.