İyi Kitap

Çocuk ve Gençlik Kitapları Dergisi

“Uzaylı Arkadaşım” her şeyin nedenini soruyor

Kim bilir biz yetişkinler de çocukların gözünde onları anlamayan, onların ruhuna hitap edemeyen uzaylılarız kimi zaman…

Yazan: Elif Şahin Hamidi

Çocuklar ayrımcılık nedir bilmezler aslında. Usul yavaş büyürken, büyüklerin dünyasına dahil olurken öğrenirler bunu ve akranlarına karşı bazen çok acımasız olabilirler. Bu acımasızlıkları da çoğu zaman adeta bir “uzaylı” olarak gördükleri “farklı” olana yöneliktir. Farklı olanı, farklılığı kabul etmekte zorlanabilirler kimi zaman. Kimi zamansa farklı olanın safında yer almak, “kendisi gibi” olmaktansa “onun gibi” olmak isterler. Arkadaşları öyle yaptığı için, öyle olmasını istedikleri için öyle yaparlar, öyle olsun isterler. Bu uğurda, bir yandan dahil olduğu arkadaş grubuna benzemeye çabalarken bir yandan da diğer arkadaşlarını dışlayabilir, onlara karşı zorbalık yapabilirler.

Çocuklar için yazan-resimleyen ve aynı zamanda bir pedagog olan Rocio Bonilla, Uzaylı Arkadaşım isimli kitapta, farklılıklara saygı üzerine düşünmeye, yapıp etmelerinin/ eylemlerinin
sorumluluğunu üstelenmeye ve “neden?” diye sormaya davet ediyor minikleri. Sayfalarında yalnızca birer cümle ya da birer sözcük bulunan kitapta, Bonilla illüstrasyonlarının gücüyle resmediyor hikâyeyi. Hemen ilk sayfada küçük çocuğun gözünden “farklı” olanla tanışıyoruz: küçük çocuğun evinde konuk olacak olan, uzaylı görünümünde bir değişim öğrencisi. Küçük çocuk bir tuhaf olacağını düşünse de gayet dost canlısı çıkıyor bu sevimli konuk. Ama tabii orada kuralların nasıl yürüdüğünü pek anlamıyor. Sürekli “neden?” diye sorup duruyor. Peki küçük çocuk neler mi yapıyor? Arkadaşları yapalım dedi diye arı kovanına taş atıyor, kimse yardım etmediği için kurabiyesi elinden alınan çocuğa o da yardım etmiyor, herkes oradan gidiyor diye hayvanlara ait olan ve insanların girmesinin yasak olduğu yola gidiyor o da. “Neden?” diye sormuyor hiç, bazen ne söylediğini kulağı hiç duymuyor, bazense ne yaptığını gözü hiç görmüyor. Ama o uzaylı görünümlü, farklı ve bilge dost, küçük çocuğun “kendi aklını kullanma cesareti” kazanmasına ve kendi kararlarını kendisinin verebilmesine önayak oluyor. Kim bilir biz yetişkinler de çocukların gözünde onları anlamayan, onların ruhuna hitap edemeyen uzaylılarız kimi zaman. Ama “dost” olduğumuzu göstermemiz ve onları “neden?” diye sormaya cesaretlendirmemiz, kendi akıllarının ışığında yol almalarına teşvik etmemiz gerekiyor ki bir şeyler değişsin. Bonilla’nın Uzaylı Arkadaşım kitabı da büyük küçük hepimize bu yolda rehberlik edebilir.

Uzaylı Arkadaşım
Rocio Bonilla
Türkçeleştiren: Sima Özkan
abm Yayınları, 44 sayfa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Show More