Belki de dünyayı iyilik kurtaracak

Kitabın güzel anlatısı, harika çizimlerle desteklenmiş. Hele ki son sayfadaki çizim yaşamın doğayla, hayvanlarla bir bütün olduğunu özetler nitelikte.

Yazan: Esengül Aydın Yalçın

Kaç zamandır kapımıza gelen bir kedi vardı. Bu tatlı misafir soğuk kış gecelerinde sokakta kalmasın diye, kapının önüne bir battaniye serip mamasını, suyunu verdik. Ancak evin küçük bireyi (yaş 1,5) için, bu yeterli değildi. Ben, aman ev kirlenir mi mikrop bulaşır mı diye endişelenirken, o tüm şefkati ve iyi yürekliliğiyle kediyi eve almakta, sevgisini paylaşmakta ısrarcıydı. Ben, yeterince iyi olduğumu düşünürken, empati becerisi henüz gelişmemiş bir çocuğun gösterdiği bu sevgi, merhamet ve farkındalık bir ders niteliğindeydi. Kitabımızın kahramanı Cebe de sadece çocuklara değil, yetişkinlere de böylesi bir ders veriyor.

Babası Bator’la avlanmaya çıkan Cebe, babasının değerlerini hep bir adım öteye taşıyor; yardıma muhtaç geyiği avlamayıp yola devam etme kararı alan babasını durduruyor ve geyiği saplandığı bataklıktan kurtarıyorlar.
Yorulup bir ağacın altında dinlenirken, Cebe bir dalın altına sıkışmış karıncayı da kurtarıyor. Tekrar yola koyuluyorlar ve nehrin kıyısında çırpınan bir mersin balığının imdadına yetişiyorlar bu kez. Ailelerine kış boyu yetecek kadar büyük olsa da balığın içine düştüğü zor durumdan faydalanmanın onlara yakışmayacağını düşünüp yola devam ediyorlar. Sonunda kendilerini hiç bilmedikleri bir köyde buluyorlar. Burada pek hoş karşılanmayan baba ile oğul, esir alınıyorlar. Bir halk masalı klasiği olarak, köyün şefi Cebe’ye üç görev veriyor ve ancak bunları yerine getirmesi şartıyla onları özgür bırakacağını belirtiyor. Bilin bakalım Cebe bu zorlu mu zorlu üç görevi nasıl yerine getiriyor? Tabii ki daha önce kurtardığı geyik, karınca ve balığın yardımıyla. Evlerine geri döndüklerindeyse Bator, oğluyla ne kadar gurur duyduğunu şu sözlerle belirtiyor: “Cebe kalbinin sesini dinledi. Onun iyi kalbi zor durumdaki hayvanlara yardım etmemizi söyledi.”

Mavi Kelebek Yayınlarından çıkan Babasını Kurtaran Çocuk‘u, Robert Giraud bir Sibirya halk masalından uyarlamış, Gwen Keraval resimlemiş. Kitabın güzel anlatısı, harika çizimlerle desteklenmiş. Hele ki son sayfadaki çizim yaşamın doğayla, hayvanlarla bir bütün olduğunu özetler nitelikte.

Ülkenin her yerinden insana/hayvana yönelen şiddet haberleri gelirken, bu masalla insanın içinde yeniden iyiliğe, yardımlaşmaya, dayanışmaya, sevgiye, şefkate, empatiye dair bir umut yeşeriyor. Çocuklardan ve masallardan öğreneceğimiz ne kadar çok şey olduğunu bir kez daha görüyoruz. Umarım bizler de hep kalbimizin sesini dinleyebiliriz ve iyiliğin bulaşıcı gücü hepimizi sarar!