İyi Kitap

Çocuk ve Gençlik Kitapları Dergisi

Şampiyon kim?

Çizimler, kitabın hitap ettiği yaş grubunu yukarı çekebilir ya da hikâyenin özünü arka plana itebilirmiş. Dalvand, bu ince çizgi üzerinde ustalıkla yürümüş.

Yazan: Çağla Vera Kılıçarslan

Kitabın adına bakıp da Apti’nin bir beni olduğunu düşünmeyin sakın. Oysa dudaklarının üzerindeki kocaman ben, Apti’nin ailesinin alametifarikası. Apti’nin, hepsi başarılı birer sporcu, hatta şampiyon olan aile bireylerinden en önemli farklılığı da bensizliği değil tabii… O sporcu da olmak istemiyor. İşte sorun da burada başlıyor zaten. Başta babası olmak üzere, çatık kaşlı tüm aile fertleri Apti’nin sporcu olmasını bekliyorlar. Beklemek ne kelime, onlara göre bu bir zorunluluk. Öyle ki babasının ağzından hep -meliler ve -malılar dökülüyor. Apti nasıl uyumalı, ne yemeli ve hatta nasıl rüyalar görmeli hepsine o karar vermek istiyor. Peki, Apti ne istiyor? Bunu keşfetmek de okura kalsın…

Bu zorlu hikâyeyi, küçük okurlar için görselleştirmek kolay bir iş değil. Çizimler, kitabın hitap ettiği yaş grubunu yukarı çekebilir ya da hikâyenin özünü arka plana itebilirmiş. Dalvand, bu ince çizgi üzerinde ustalıkla yürümüş. Çizerin resim elemanları arasında kurduğu abartılı büyüklük küçüklük ilişkisi; sert baba figürünü ve yarattığı baskıcı atmosferi gözlerimizin önüne seriyor. Dalvand’ın çizimlerindeki kültürel simgelerle bezeli ögeler ise eseri, çocuk kitabı illüstrasyonlarının geleneksel ve standart çerçevesinin ötesine taşımış.

Çizer, renk skalasında da yoğunluklu olarak çocuk kitaplarında görmeye pek alışık olmadığımız şekilde kırmızı, siyah ve beyaz renklere yer vermiş. Bu üç renk kitapta çarpıcı ve dinamik bir grafik etki yaratmış. Ancak siyah ve beyazdan farklı olarak, kırmızı renk sadece okurun beğenisi için tercih edilmemiş. Bu kitapta kırmızı renk; güç, iktidar, tahakküm gibi kavramları fark etmemizi sağlayan bir uyaran adeta. İlk olarak baba figüründe ete kemiğe bürünmüş olarak karşımıza dikiliyor kırmızı. Çizer, Apti’nin babasını tepeden tırnağa kıpkırmızı bir adam; taleplerinin altında yatan arzuları temsil eden bir alev topu gibi resmetmiş. Kırmızı, hem Apti’nin babasının hem de oğlu için çizdiği kaderin rengi. Ancak ne çizer Dalvand kırmızı rengi ne de yazar Ebrahimi, Apti’nin kaderini babaya bırakmaya niyetli görünüyor. Bakın, Apti’nin aklına çoktan parlak bir fikir geldi bile!

Apti’nin Beni
Payam Ebrahimi
Resimleyen: Reza Dalvand
Türkçeleştiren: Mojgan Dolatabadi
Arden Yayınları, 32 sayfa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Show More