İyi Kitap

Çocuk ve Gençlik Kitapları Dergisi

Savulun, Gormik geliyor…

“Savulun, Gormik geliyor…”

İnci ÖZGÜR

Evet, yeni bir kahramanla tanışmaya hazır olun. Guy Bass’ın küçük ve haylaz canavarı Gormik Tortopcan Gümbür, kendisini anne babasına kanıtlamak zorunda hisseden tüylü bir canavarcığın eğlenceli olduğu kadar düşündürücü maceralarıyla karşınızda.

Ne zor iş çocuk olmak! Hep büyüklerin dediklerine uymak zorunda kalıyoruz. “Daha küçüksün, sen yapamazsın,” deyip kısıtlıyorlar bizi. Oysa deneyebilsek, belki de başaracağız. Ayrıca hep onların istedikleri gibi olmaya
çalışsak bile mutlu olmuyorlar. Ah, hayat ne kadar zor!

Bütün bunlar nereden geldi aklına şimdi, diye soracak olursanız, hemen
yanıtlayayım: Bu ay okuduğum kitapların kahramanı küçük sevimli canavar da bu durumun kurbanı işte. Aslında tüylü canavarcık Gormik Tortopcan Gümbür’ün tek isteği, köydeki en korkunç canavarlardan olan anne ve babasına kendini kanıtlayabilmek. Ama tabii işler her zaman öyle kolay olmuyor. Hele bir canavarsanız ve de sadece bir tanecik köpek dişiniz varsa!..

İlk kitap olan Küçük Canavar Gormik Gümbür’de, zavallı Gormik’in tek isteği, yaşadıkları tepenin karşısına, yani Bezelye Tepesi’ne gidebilmek. Ama anne babası bunun için yeterince canavarsı olmadığını söyleyince, Gormik çareyi oraya gizlice gitmekte buluyor. Tabii bu da o kadar kolay değil, çünkü Gormik de bütün çocuklar gibi her zaman ebeveynlerinin denetimi altında.

Ebeveynleri tarafından yetersiz bulunan Gormik’cik, Bezelye Tepesi’ne gitmeyi kendini kanıtlamak için bir fırsat olarak görüyor. En yakın arkadaşı bokböcegi Bekri de geliyor hazırlıklara yardım etmeye. Ama bu sırada, Gormik’in babası gelip ona bir şey göstereceğini söylüyor. Bahçeye çıktıklarında ne görsün Gormik; kanlı canlı bir koyun. Hem de Gormik’in insan korkutma çalışmaları için. Tam Gormik koyunu korkutmaya çalışırken, bu sefer de annesi rahatsız ediyor canavarcığı. “Büyük canavarlık gecesini sakın unutma!” diyor Gormik’e. Bu gece, Gormik’in babasının çok daha fazla canavarlık yaptığı bir gece. Bu geleneksel gecede, canavarlık bitince önce hepsi bir güzel uyuyor, sonra da patlayana kadar yemek yiyorlar. Annesi bunu hatırlatmakla Gormik’in ekmeğine yağ sürmüş oluyor,
çünkü küçük canavarcığımız kaçmak için uzun uyku uyudukları bir gecenin en iyi zaman olduğuna karar veriyor. Eh, sonunda kaçıyor, ama işler tam yolunda gitmiyor. Olsun, kitabın sonunda Gormik koyunu korkutmayı başarıp aferini kapıyor ya, biz ona bakalım.

İkinci kitap olan Haylaz Canavar Gormik Gümbür ise yine Gormik’in izin verilmeyen bir şeyi yapma hevesiyle başlıyor. Babasıyla birlikte “Kaya Atma” çalışırken gördüğü “Fırlat-ma” kayasına kafayı takan Gormik, boyundan büyük işlere bulaşıyor gene. Daha ufacık bir taşı bile fırlatamazken, babasını
etkilemek için bir gece kalkıp “Fırlat-ma” kayasını yerinden kaldırmaya çalışıyor. Aslında başarıyor da, ama kayanın altından çıkan yaratık Gormik’in bütün mutluluğunu alıp kayboluyor. Sonraki gün ise Gormik’in
bütün işleri ters gidiyor. Sabah dişlerini fırçalarken, ağzına nanemsi bir tat
geliyor. Oysa normalde köpekdişi macunlarının hepsinin tadı, terli koltukaltı
gibi. Sonra zavallı Gormik musluğu kapatmaya çalışırken musluk elinde kalıyor, bütün banyoyu su basıyor. Gormik’in çilesi bitmiyor; hepsinin üstüne annesi gelip akşama Kafaütüler ailesinin onlara geleceğini söylüyor.
Gormik’in kafasından kaynar sular boşalıyor, çünkü ailenin küçük çocuğu
Pogi’nin tam iki tane köpekdişi var (Gormik’cik ekonomik davranıp bir dişle yetiniyor oysa) ve altı çeşit hayvanı korkutabiliyor. Gormik tam önceki geceki yaratığın bütün bu olanlarda parmağı olup olmadığını düşünürken, Kafaütülerler geliyor. Ama sonunda kahramanımız yaratığı yakalamayı başarıyor ve hem Pogi’den bile daha canavarsı oluyor, hem de ana babasının gözüne −şimdilik− girmeyi başarıyor.

Valla benden bu kadar, kitapları size tanıttım. Gerisi size kalıyor. Unutmadan söyleyeyim, kitaplarda çok hoş ayrıntılar da var; Gormik ve ailesinin akşam yemeğinde yedikleri gibi. Okurken çok eğleneceğinize eminim. Ama lütfen en başta söylediklerimle ilgili de düşünün biraz. Her çocuğun ve her canavarın da tabii, kendine has bir kişiliği var. Yani hep ebeveynlerimizin istediği gibi olursak onların kopyası oluruz. Tabii ki annelerimizin sözünü hiç dinlemeyelim demiyorum, ama biraz rahat bırakılsak da hiç fena olmaz hani! Gormik’in başına da ne geldiyse kendini ana babasına kanıtlama isteğinden geldiğini unutmamak lazım. Neyse size iyi okumalar, ben de bu konuya biraz daha kafa yorayım.

Küçük Canavar Gormik Gümbür
Guy Bass
Resimleyen: Ross Collins
Çeviren: Mercan Yurdakular Uluengin
İletişim Yayınları / 80 sayfa

 

Show More