Hepimizin kâbusu: İlk gün

Çocukluk korkularını yakından tanıyan İsveçli yazar Johanna Rehn’in güzeller güzeli kahramanı Moa, bu kez okulun ilk günü için ciddi kaygılar taşıyor. Rehn, Moa’nın kaygıları üzerinden “ilk gün korkusu” ile nasıl başa çıkabileceğimizi anlatıyor.

Yazan: E. Nida Dinçtürk

Hepimizin hayatındaki ilk en önemli gün, okulun ilk günüydü. Heyecandan öldüğümüz, yeni insanlar tanıyacağımız, o yeni insanlarla baş başa kalacağımız, dizlerimizin titrediği o gün. Ondan sonraki tüm “ilk gün”ler bir şekilde hep sancılı geçti ve sancıyla anımsandı. Çünkü yeni insanlar tanımak, yeni bir ortama adapte olmak, kaç yaşına gelirsek gelelim ürkütücü ve sancılı bir fikir. İşte tam da bu yüzden, çocukluktan yadigâr korkularımızı yakından tanıyan İsveçli yazar Johanna Rehn, güzeller güzeli kahramanı Moa’yı bu kez okullu yaparak elimizden tutuyor.

Okulun ilk günü için uyanıp hazırlanan Moa, okula gitmeye dair haklı kaygılar duyuyor. Okula vardığında durumun hiç de fena olmadığını görse de mesele diğer çocuklarla iletişim kurup arkadaş edinmeye gelince işler biraz sarpa sarıyor. Moa’nın ilk teneffüsü, sınıf arkadaşı Vera’nın beklenmedik tavırları yüzünden hayli tedirgin ve yalnız geçiyor. İlkokul seviyesindeki her çocuğun baş belası olan akran zorbalığı Moa’yı daha ilk günden vuruyor ve Moa aslında okulu sevse de diğer çocukların tavırları yüzünden –hiç şaşırmayacağımız bir şekilde– ikinci gün okula gitmek istemiyor. Fakat Moa’nın babası ikinci sabah Moa’ya diğer arkadaşlarının da onunla aynı kaygıları taşıyor olabileceğinden bahsederek onu, insanların aynı duygular sebebiyle nasıl farklı tepkiler verebilecekleri konusunda aydınlatıyor. Bu konuşma, Moa’nın güvenini tazelemeye yetiyor. Moa, okulun ikinci gününe müthiş bir özgüvenle başlıyor ve kelimenin tam anlamıyla harikalar yaratıyor!

Daha önce Moa’nın Karanlığı kitabıyla okuduğumuz ve çocukların hayatında bilindik bir başka kâbus olan karanlık korkusuyla nasıl yüzleşebileceğimize dair aydınlatıcı bir öykü anlatan Johanna Rehn, Moa Okula Başlıyor’da böylece, bir başka sorunlu noktaya parmak basmış oluyor. Rehn bu yüzleşme kitaplarıyla hem ebeveynlere çocukların içinde kopan fırtınaları tarif etmeyi başarıyor hem de onlara bu sorunla sakince baş etmenin yollarını öğretiyor. Örnekse, okulun ilk gününü sınıfın kapısında bekleyerek geçirmek yerine, o günü gayet sıradan bir güne çevirerek çocuğunu okula bırakıp işe giden ya da çocuk okula gitmek istemediğinde çocuğunu konuşarak sakinleştirmeye çalışan ebeveyn figürleri tam da ihtiyacımız olan şey!