Niye ıslık çalma dersi olmaz müfredatlarda?

Bu kitapta, korkuların bile maviye kestiği bir kentte, bir gün ansızın geliveren kıpkırmızı bir kurdun yol açtığı neşeli değişimi okuyabilirsiniz.

Yazan: Nuray Gönülşen

Marco Viale, Mavi Kurtlar Kenti’nde insanları tek tipleştiren, makineleştiren, yabancılaştıran kapitalist toplum düzenine karşı simgesel düzeyde yaratıcı bir eleştiri geliştiriyor. Her şeyin, korkuların bile maviye kestiği bir kentte, bir gün ansızın geliveren kırmızı bir kurdun yol açtığı toplumsal değişime renkli bir ışık tutuyor.
Bazı kitaplar vardır, elma şekeri gibi kıpkırmızı, şekerli, ballı bir tat bırakır gönlünüzde. Severek okursunuz. Bu kitapta da çevirmen Nilüfer Uğur Dalay’ın akıcı çevirisiyle karşımıza çıkan İtalyan yazar-çizer Marco Viale’nin romantik gerçekçiliğini sevmemek olanaksız.
Bir toplum düşünün, yasakçı, tek renkli, tek sesli olsun. Tanıdık mı geldi? Düşünün, farklı renkler görülemediği, görüldüğündeyse garip karşılandığı ve düzen bozucu sayıldığı için, başka türlüsü bilinmediği için gökkuşağı bile tek tiplikten, tekdüzelikten maviye boyanıyor. Biz çalışanların günleri de hep tekdüze şekilde tekrarlamıyor mu kendini? Mavi Kurtlar Kenti’nin mavi kurtları her gün tıpkı kapitalizmin mavi tulumlu işçileri gibi gülümsemenin eksik olduğu, çalışarak tükendikleri bir güne aynı saatte, karın ağrıları içinde uyanarak birbirini tekrar eden günleri aynen yaşamak zorunda kalıyorlar.
Fakat bu kitabı okuduktan sonra biliyorsunuz ki artık Mavi Kurtlar Kenti’nde hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Güneşli günlerde bile mavi kravatlarını takıp sessizce işlerine giden mavi kurtların hayatına kırmızı bisikletiyle birdenbire dalıp neşeli ıslıklarını getiren kırmızı kurdun ve sarı scooterıyla parendeler atıp gülümsemesini getiren sarı kurdun hikâyesinden sonra belki de sonunu çocuğunuzla birlikte yazacağınız yeni bir hikâyeye başlayacaksınız.
Yazar Marco Viale kitaptaki biyografisinde dışarıya çok az, o da sadece günbatımını seyretmek için çıktığını söylüyor. Farklı olma, farklılıkları anlama, farklı olana değer verme üzerine düşündüren bu güzel kitabı bir kez de günbatımında, açık havada okuyun. Müfredatlarda yer bulmayacak böylesine değerli bir kitabı bizlere ve çocuklarımıza armağan ettiği için yazara teşekkür duygusuyla, belki ıslıkla bir şarkı tutturarak ya da arada parende atarak… Neden olmasın?