Caroline değil, Coraline!

Caroline değil, Coraline!

Zeynep ALPASLAN

Sinemaya uyarlanmış çocuk ve gençlik kitaplarının yer aldığı SineKitap’ın yeni konuğu İngiliz yazar Neil Gaiman’in bu ay ortası gösterime girmesi beklenen Coraline’i!

Bütün iyi çocuk kitaplarının karanlık bir tarafı vardır. Ve Andersen’le, Grimm Kardeşler’le büyümüş bütün iyi yazarlar bilir ki, yetişkinleri çoğu zaman ürperten, korkutan, onlara tekinsiz ve hüzünlü görünen ayrıntılar çocukları eğlendirir, meraklarını uyandırır ve hayal güçlerini geliştirir. Çocukların ruhlarının fazla incinebilir olduğu düşüncesiyle, belki de onları ‘korumak’ adına otosansüre başvuran yazarlar ise, modern masallarını yazarken korku öğesini yumuşatıp, hikâyeyi suya sabuna dokunmadan çabucak bitirmeye bakarlar. Alice’li, Peter Pan’li yüzyıl geride kaldı. Modern zamanlarda, çocukların o muhteşem klasiklerin
yanı sıra güncel ve aynı zamanda tüyler ürpertici hikâyelere de ihtiyaçları var. Bu boşluğu Coraline dolduramazsa başka hangi kitap doldurabilir? Neil Gaiman eşsiz bir yazar. Karısı, çocukları ve kedileriyle yaşadığı şatodan sesleniyor dünyaya. Bu karanlıklar prensi, kimi okurlarına ve çizgi roman hayranlarına göre bir ilah, tanrının ta kendisi. Neil Gaiman okumak, başka dünyalara açılan bir geçitten geçmeye benziyor, gerçek dünyaya döndüğünüzde, tamamen başka biri haline geldiğinizi fark ediyorsunuz. Takım arka-daşı Dave McKean’in her biri kıymetli birer sanat eseri olan çizimleri ve görselleri, Gaiman’in kitaplarını her daim başucunuzda bulundurmanıza ve defalarca karıştırıp yeniden okumanıza sebep oluyor. Gaiman’in çocuklar için (başta, kendi kızları için) yazdığı Coraline ise,
içinde biraz Stephen King, biraz David Lynch, biraz Tim Burton ve bol bol Alice Harikalar Diyarında barındıran, yetişkinleri dehşete düşüren, çocukları coşturan bir masal. Ve kesinlikle el üstünde tutulmayı hak ediyor. Bu ödüllü kitabın şimdiden kült olduğunu, dünyanın her yerinde fanatiklerinin bulunduğunu, çizgi romanının ve yeni çekilmiş olan filminin yanı sıra mayıs sonunda tiyatrolarda sahnelenecek bir müzikal versiyonunun, PlayStation ve Wii’ciler için oyunlarının da bulunduğunu belirtmekte fayda var.

‘ÖTE DÜNYA’NIN LANETİ
Coraline’nin yolculuğu, ailesiyle birlikte yeni bir eve taşınmasıyla başlıyor. Annesiyle babası devamlı çalıştıklarından ona zaman ayıramıyorlar, bir kâşif olan Coraline de, etrafında keşfedilecek hiçbir şey olmayan, garip komşularla çevrili yeni evinde sıkıntıdan patlıyor! Bu arada ona ısrarla Caroline diyen yetişkinlere de isminin okunuşunu öğretmek için beyhude bir çaba harcıyor. Derken bir kapı keşfediyor, ‘öte dünya’ya açılan bir geçitten geçiyor ve kendini paralel bir evrende
buluyor. Bu evrende, görünüşte her şey aynı gibi, hatta daha da güzel. Çünkü ‘öteki’ annesi çalışmıyor, hep Coraline ile oynamak istiyor, ona oyuncaklar veriyor ve ona etrafta keşfedilebilecek sayısız şeyden söz ediyor. Tek sorun, bu cazip ama canavarımsı annenin göz yerine iki siyah düğme, saç yerine ise kımıl kımıl yosunlara sahip olması! Dikkatli bakınca, Coraline, buranın lanetli olduğunu; annesinin, babasının, kendisinin ve buraya yüzyıllar önce hapsedilmiş üç çocuğun ruhlarının tehlikede olduğunu ve onları ‘öteki’ annenin elinden kurtarmak zorunda olduğunu anlıyor!

KORKMAYI KİM SEVMEZ?
Coraline bu yıl, The Nightmare Before Christmas’ın yönetmeni Henry Selick tarafından animasyon haline getirildi. Ülkemizde 15 Mayıs’ta gösterime gireceği söylenen filmin kadrosunda Benim Adım Sam ve Dünyalar Savaşı’nın çocuk (artık ergen) yıldızı Dakota Fanning ve Desperate Housewives dizisinden tanıdığımız Teri Hatcher var. Filmi çocuklar kadar yetişkinler de sabırsızlıkla bekliyor, çünkü Coraline, muhteşem bir film haline gelmiş olduğu tahmin edilen sıradışı bir masal olmasının yanı sıra, yetişkinlerin çocukluk dönemlerinde deneyimleyip unuttukları korkularına da hitap ediyor. Korkmayı kim sevmez ki?

Evet, bütün iyi masallar karanlıktır. Ve çocuklar Coraline gibi kitapları her zaman için Pollyanna’ya tercih ederler.