Bay Jaromir bir sosis köpektir…

Resimli çocuk kitaplarıyla tanıdığımız Heinz Janisch, bu kez bir dedektiflik öyküsüyle çıkıyor karşımıza. Sıradışı bir ikili olan Lord Huber ile Bay Jaromir, Danimarkalı bir hanımefendinin çalınan elmaslarının izini sürüyor.

Lord Huber hızla bastonunu aldı. Onu Bay Jaromir’e doğru tuttu. Siyah renkte, gümüş saplı, yürüyüş için kullanılan bir bastondu bu. Lord Huber bastonun sapına kısa bir süre dokunup, “Mikrofon açık, hazır mısınız?” dedi. Bay Jaromir etkilenmişti. “İçine mikrofon yerleştirilmiş bir baston,” dedi. “Dâhice.” Bu konuşma, İngiliz gizli servisinin en marifetli ajanı 007 James Bond ile MI6’nın teknoloji harikası icatlar geliştiren beyni Q arasında geçiyor olsa yadırgamazdınız değil mi? Aslında konuşmanın devamında da bu hissinizi bozacak bir şeyle karşılaşmayacaksınız.

FARKLI BİR ORTAK

Belli ki Lord Huber birlikte çalışacağı, ona ortaklık edecek iyi bir yardımcı peşindedir. Bundan önceki otuz altı adaya olduğu gibi, görüştüğü otuz yedinci kişi olan Bay Jaromir’e de onu tanımak adına kimi sorular sorar: “En büyük korkunuz nedir? İyi bir dedektifin kahvaltıda neye ihtiyacı vardır? Denizle aranız nasıl?” Bay Jaromir bu sorulara yanıt verdikçe Lord Huber de yavaş yavaş onun hakkında bilgi edinmeye başlar. Bay Jaromir en çok, uçan dairelerden korkmaktadır. Kahvaltının olmazsa olmazı günlük gazeteler, mümkünse İngiliz gazeteleridir, zaten kendisi de şu sıralar İngilizce öğrenmektedir. Son olarak, ona göre deniz büyük ve muhteşemdir;görülmesi şarttır. Çalışma şartlarını ise önüne uzatılan kâğıda tereddütsüz yazar: “1. Her kahvaltıda bir adet günlük İngiliz gazetesi. 2. Siste yürüyüşe çıkarılmak istemiyorum. 3. Senede bir kez suya kıyısı olan bir yere seyahat.” Mülakatın sonunda Lord Huber otuz yedi numaralı adaydan hayli etkilenmiştir. Emekliye ayrılmış yaşlı bir dedektifin yanına sadık bir refakatçi arandığı haberini duyup gelen Bay Jaromir de, olası işvereni hakkında olumlu düşünmektedir: “Bastonun içine yerleştirilmiş bir mikrofon. Ve de fotoğraf makinesi. Flaşın patladığını gördüm. Cevaplarımı not etti ve fotoğrafımı çekti. Zeki bir adam.” Tahmin edeceğiniz üzere ilk bölümde yavaş yavaş tanımaya başladığımız bu iki karakterin yolları, Lord Huber’in Bay Jaromir’i işe almasıyla birleşir. Lord Huber’in emekli bir dedektif olduğunu öğrendiniz zaten ama size Bay Jaromir hakkında ufak bir bilgiyi de vermem gerekiyor: Bay Jaromir bir sosis köpektir! Uzun süre birlikte yaşadığı yaşlı kaptan ölünce sahipsiz kalan ve boş bir kulübede iyi kötü yaşamaya çalışan Bay Jaromir, Lord Huber’in iş teklifinin olumlu sonuçlanmasıyla yepyeni bir hayata adım atar.

MACERADAN MACERAYA…

Bay Jaromir, yeni evine geldiği ilk gün Lord Huber ile ilk macerasına atılır. Yaşlı bir Danimarkalı hanımefendiye ait elmaslar, kadının kaldığı oteldeki odasından çalınmıştır ve kahramanlarımızın görevi bu vakayı çözmektir. Otele varır varmaz, Agatha Christie maceralarını anımsatan bir ortama ve karakterlerin arasına düşeriz. Lord Huber ve Bay Jaromir’in fazla vakti yoktur ve bu kısıtlı vakitte otelde kalan konukları tek tek sorgulamaları gerekir: Londralı Güzellik Kraliçesi kaniş Miss Snowflake’in sahibesi Bayan Kruger, uçan oyuncaklar tasarlayan Baron Legenstein, sürekli kavga eden Berger çifti ve elmasları çalınan Danimarkalı hanımefendi. Her bölümde bulmacanın farklı bir parçasını bulan Lord Huber, Bay Jaromir’i sık sık şaşırtsa da, elbette en sonunda –Agatha Christie’nin Hercule Poirot’su misali– konukları bir odada toplayarak olayı çözer ve suçluları adalete teslim eder. Peki, macera burada biter mi? Kitabın sonunda Bay Jaromir’i Lord’la birlikte Viyana’ya giderken görürüz. Bir müzeden çalınan ama müzeden dışarı çıkarılmayan tabloyu bulmak için hem de… Bay Jaromir ve Çalınan Elmaslar serinin ilk kitabı. Kitap, resimli kitaplarıyla tanıdığımız Heinz Janisch’in imzasını taşıyor. Avusturyalı yazar, bu kez bir solukta okunan bir dedektif hikâyesiyle ağzımıza bir parmak bal çalıyor. Genç okurlar için polisiyeye giriş sayılabilecek serinin devam kitaplarını ise sabırsızlıkla bekliyoruz.