İyi Kitap

Çocuk ve Gençlik Kitapları Dergisi

“Ben” kimim?

Çocukları özdeğerlerinin farkına varmak için yüreklendirmek ve bunu doğrudan yönlendiren cümlelerle değil de her şeyi bir neden-sonuç ilişkisi içinde temellendirebilecekleri daha sağlam bir kurguyla yapmak onları “kendileri olma” yolunda daha fazla teşvik etmez miydi?

Yazan: Burcu Yılmaz

“Kendin ol” cümlesi ve kendi olmaya övgüler düzen, bunu varılması gereken bir hedef gibi sunan kitaplar beni hep tedirgin etmiştir. Zira bu “kendi olma” durumu benmerkezciliği yücelten, bizi dünyanın geri kalanından uzaklaştıran bir noktaya götürebilir de insanı. “Ben böyleyim” lafından size de gına gelmedi mi mesela? “Böyle” olanlar ve kendi olmakla övünenler, kendilerinin ne olduğunu biliyorlar mı bir kere, aslında bunu merak ediyorum. Dönüşüme inanıyorlar mı sonra? Karşılaştığımız her “kendi” olanla değişip dönüştüğümüze? (Bu yazıya konu olan kitabın başındaki ithaf dönüşüm vurgusu yapsa da bu sadece orada kalıyor. ) Sorularımı, elbette, çoğaltabilirim. O yüzden daha dar, sorularımın temeli olduğunu sandığım alanda kalmaya çalışacağım: Kendim olabilmem için önce kendimi bilmem gerekmez mi?

Kendin Ol! her sayfada “Sabırlı ol!”, “Yalnız ol!” gibi motivasyon cümleleriyle ilerleyen, çocuklar için bir tür kişisel gelişim kitabı diyebilirim. Bir yandan “kendin ol” denirken bir yandan nasıl olmamız gerektiğine ilişkin cümlelerle karşılaşmak biraz çelişkili bir durum. Bizi kendimiz olmaya götürecek şeyler meraklı olmak, farklı olmak, garip olmak vb. ise nihayetinde hepimiz aynı noktaya varmaz mıyız? Veya tüm bunlar kendim olmam için gerekliyse neden gerekli olduklarına, ne olduklarına veya onları nasıl gerçekleştirebileceğime ilişkin düşüncelerin de yer alması gerekmez miydi kitapta? Aslında şöyle ol, böyle ol demektense “Sabırlı ol”manın önerildiği sayfada yazan “Kendin gibi olmak zaman alır”ın üzerinde durulsaydı daha ikna edici bir kitap çıkabilirdi ortaya. Her şey bir yana, çocukları özdeğerlerinin farkına varmak için yüreklendirmek ve bunu doğrudan yönlendiren cümlelerle değil de her şeyi bir neden-sonuç ilişkisi içinde temellendirebilecekleri daha sağlam bir kurguyla yapmak onları “kendileri olma” yolunda daha fazla teşvik etmez miydi? Dahası şu “kendi olma”yı, bu yoldaki çabayı ve bunun gerçekten övünmeye değer bir şey olup olmadığını sorgulatmaz mıydı? Hem sadece çocukları da değil…

 

 

Kendin Ol!
Peter H. Reynolds
Türkçeleştiren: Gökçe Yavaş
Altın Kitaplar, 36 sayfa

 

Show More