Çıkıntılık yapmak iyidir

Sürüden ayrılan koyunu, kurt kapar mı, kapmaz mı? Başına buyruk davrananın başına kötü şeyler gelir mi, gelmez mi? Korkmayın bu hikâyede kurt bile yok.

Yazan: Sima Özkan

Guridi, çeşitli yayınevlerince Türkçeleştirilen, sevdiğimiz nice resimli hikâye kitabının çizeridir. Kuşa Dönüştüğüm Gün, Bir Damla Deniz, Ben Bir Kitapsavarım ilk aklınıza gelenler olabilir. İspanya’nın en sevilen illüstratörlerinden olan Raul Guridi’nin hem yazıp hem resimlediği Dos Caminos (İki Yol) kitabı ise kalbimi fethetmiş ve bundan iki yıl önce Bolonya Çocuk Kitapları Fuarı’nda Mansiyon
Ödülü’nü almıştı.
Margarita del Mazo’nun yazdığı ve Selen Akhuy’un çevirdiği Sürü, ilk bakışta uyku saatini müjdeleyen kitaplardan(!) gibi görünüyor olabilir. Uyumadan önce saydığımız şu koyun sürüleri, daha ilk sayfalarda bizi karşılar; bir de gözüne uyku girmeyen bir çocuk söz konusu. Ancak sayfalar sizi kandırmasın. Bu kitap, çok yükseğe sıçramamızı sağlayanlara ve hayır deme cesareti gösterenlere ithaf edilmiş bir kere. Laf sürüden açılmışken, sürüden ayrılan koyun olabilmenin ne harika bir şey olduğunu okumaya ve güzel atasözümüzü tarihin
sözlü, tozlu, uslu çocuklarla dolu, kurtlu raflarına göndermeye var mısınız? Korkmayın, bu hikâyede kurt bile yok. Sürü hâlinde yaşamak kolaydır. Başkaları ne yaparsa, aynısını yaparsın. Gelgelelim, hikâyemizdeki asi koyun 4 Numara, Miguel’in uyumasına yardım etmek için çitin üzerinden atlamak yerine, başka bir yol denemek istiyor. Düşünüyor ve atlamamaya karar veriyor. Hep aynı şeyi yapmaktan sıkılıyor. Atla atla, nereye kadar… Koyun davranışları el kitabını reddediyor bizim 4 Numara. “Çıkıntılık etme!” diyor koyunlardan biri. Miguel bir türlü uykuya dalamıyor ama sayfalar boyunca “Hayır!”lar havada uçuşuyor. Bu kargaşaya noktayı, 4 Numara’ya gelen bir mektup koyuyor. O an mektup kimden bilmiyoruz ama bizim çıkıntı koyuna bir atlama coşkusu geliyor ki sormayın. Müthiş bir sıçrayışla, çitin üstünden değil, gökyüzüne doğru fırlıyor. Derken gözden kayboluyor. Sonraki sayfada bir de ne görsek! 4 Numara, kendini Miguel’in yanı başında bulmuş. Meğer mektup Miguel’denmiş. “Lütfen atla, sensiz uyuyamıyorum,” çağırısı, sürünün aykırısı koyunun çok düşünen kıvırcık kafasında böyle bir yankı bulmuş demek ki…
Bu hikâyeyi beş, on beş ve yirmi beş yaşındaki Sima dinleyebilmiş olsaydı, kendini anlatının merkezine bir güzel yerleştirir; çok yükseğe sıçramasını gerektiren hayaller kurduğunda başına gelebilecekler konusunda daha az kaygılanırdı sanırım.