Kafamda Zıplayanlar gibi kitaplar, çocuk edebiyatının kapsayıcılığını kanıtlıyor. Hayatta kalmayı başarmış çocuklar olarak, yetişkinlerin meselelerinin çok daha “yüce” ve farklı olmadığını bir kez daha fark ediyoruz onlar sayesinde.
Endişeyle kaygı arasındaki farkı anlamamı sağlayan bir kitap Kafamda Zıplayanlar. Her yanımda zıplayanlara her durumda “AAAANGST!” diye bağırmayı alışkanlık edindiğimden olsa gerek, endişeyi hafife almışım. Bu kitabı okuduğumdaysa aslında ondan epey korktuğumu anladım. Neyse ki niyeti iyiymiş de içime su serpildi. Ben de kitabın kahramanı gibi, endişelerimden kurtulsam her şeyin daha iyi olacağını düşünüyordum hep (hâlâ daha düşünmüyor değilim ama dedim ya niyetinin iyi olması endişeye karşı endişemi azıcık azalttı). Mesela bu yazıyı yazmadan önce ellerim ayaklarım kasılmasa, bir kitabı resimlemeye başlamadan önce hiçbir şeye aldırmasam, yayıncılarla görüşmem gerektiğinde karnıma kramplar girmese, tremorum delirmese, Dideral içmek zorunda kalmasam falan… Bu vesileyle endişeyle başladığım işlerin sonuçlarını düşündüm; fena sayılmazlar. Belki de beni yıldırıp pes ettiren şey kaygımdı, endişe değil. Hatta Kafamda Zıplayanlar’a bakılırsa tam olarak öyle.
Endişenin hem çizimlerle hem hikâyeyle böyle sevimli bir biçimde somutlaştırılıp, çok daha az tedirgin edici hâle getirilmesi sadece çocukların değil, benim gibi yetişkinlerin de endişesini yatıştıracaktır eminim. Dahası endişenin bir işe duyduğumuz heyecanı körükleyen bir unsur olarak da ele alınması veya bunun hatırlatılması cabası. Endişenin hayatla biraz daha sıkı bağlar kurmamızı sağlayan heyecan, heves ve istekle ne kadar ilintili olduğunu anlıyoruz (belki siz çoktan biliyordunuz). Öte yandan en büyük işlevlerinden birini, yani bizi tehlikelerden koruma özelliğini atlamamalıyım. İşte tüm bunları kısacık hikâyesi ve güzel illüstrasyonlarıyla yapıyor Kafamda Zıplayanlar.
Kafamda Zıplayanlar gibi kitaplar çocuk edebiyatının kapsayıcılığını kanıtlıyor. “Hayatta kalmayı başarmış çocuk”lar olarak, yetişkinlerin meselelerinin çok daha “yüce” ve farklı olmadığını bir kez daha fark ediyoruz onlar sayesinde.
***
Bu satırlar, bu sayıyla yayım hayatına son veren İyi Kitap için: Dilerim aramıza tekrar dönersin. Yatıcaz kalkıcaz, yatıcaz kalkıcaz kadar kısa sürer bu gidiş umarım. Sana yazmayı hep çok sevdim. Bizi unutma.
Kafamda Zıplayanlar – Bir Endişe Hikâyesi
Sıla Bayındır
Resimleyen: Muhammed Ali Üzen
Yayıma Hazırlayan: Öykü Özçinik
Nesin Yayınları, 32 sayfa
