Sen inanırsan olur!

Sen inanırsan olur!

Elif TÜRKÖLMEZ

Nesin Yayınevi Çocuk Cenneti Kitaplığı, iki yeni resimli okulöncesi kitabı yayımladı. Ateşin Suyu Kurtardığı Gece bir Çin efsanesinden, Paris’te ise bir Fransız çocuk tekerlemesinden ilham almış. Resimleri ve öyküleriyle çocuklara şiirsel bir macera vaat eden kitaplar tek kelimeyle harika!

Nesin Yayınevi, Çocuk Cenneti Kitaplığı’na yeni kitaplar eklemeye devam ediyor. Manası bol, resimleri güzel, isimleri şiirsel olan bu çocuk kitapları, hem içerikleri hem de fiziksel özellikleriyle diğer kitaplardan bir bakışta ayrılıyor, gönül çeliyor. Kitapların çoğu karton kapaklı, kuşe kâğıda baskılı. Zaten resimlerine bakınca da elinizde neredeyse bir sanat kitabı tuttuğunuzu sanıyorsunuz. Bu anlamda, Nesin Yayınevi’ni değerli kitaplar seçtikleri ve bu kitapları özenli bir çeviriyle bastıkları için tebrik etmek gerek.

Akiko Fukata ile Marc Buléon’un yazdığı ve Odile Kayser’in resimlediği ilk kitabın adı Ateşin Dereyi Kurtardığı Gece. Kitap geleneksel bir Çin efsanesinden esinlenerek yazılmış. “Yaşlı bir adam bir kaplumbağanın üstüne oturmuş, önündeki su birikintisine bakıyordu. Köyümüzün deresinden yalnızca bu kalmıştı. Her zaman aktığı için, kurumayacak sanmıştık. Suyunu içmemiz, balıklarını yememiz ve içinde yüzmemiz için kendini bize sunardı…” diye başlıyor ve kuruyan bir derenin, bir ressamın inancıyla tekrar gürüldemesinin öyküsünü anlatıyor kitap. Ressam, hiç durmadan dereyi resimlerse onun tekrardan çağlayacağına, içinde
balıkların oynaşacağına, toprağın canlanacağına inanıyor ve yılmadan çalışıyor. Nitekim ressamın inancı işe yarıyor. Kitap, “İnanırsan, olur,” diyor. “İnanç içinde, dışarıda arama, kendine inan,” diye fısıldıyor.

Çinli ressamlar resimlere hayat vermeyi gerçekten de bilirlermiş. Efsaneye göre, kâğıdın üstüne çizer çizmez atları kaçar gider, dükkânın duvarına çizdikleri turna uzaklara uçmak için kanat çırpmaya başlarmış.

Kitabın yazarları da bu eski efsaneye gönderme yaparak yaratmışlar hikâyelerini. Kitabın sonunda, “Din adamları sorularını bir kaplumbağanın pullarına yazarlardı ve bir ateş çubuğuyla pulu ısıtırlardı. Pulun yüzeyinde oluşan çatlaklardan sorunun yanıtı okumaya çalışırlardı,” diyor.

Onların öyküsünde kaplumbağa pullarından okunan cümle, “İnanırsan başarırsın,” idi. Çocuklara inancın ve dünyayı dönüştürecek gücün kendilerinde olduğu mesajı veren bu kitap; doğanın katledildiği, hidroelektrik santrallerle dolu bir ülkede büyüyen çocuklara suyun, ağacın, havanın ne kadar kıymetli olduğunu anlatması açısından da önemli.

Okulöncesi döneme hitap eden, sözünü ettiğimiz diğer resimli kitabın adı ise Paris’te. Kitap, pek çok kişi gibi benim de en sevdiğim kentlerden biri olan Paris üzerinden, bir çeşit “kelebek etkisi” hikâyesi anlatıyor. Özgün metin geleneksel bir Fransız çocuk tekerlemesinden alınmış. Ünlü Fransız şairi Paul Eluard da bir yapıtında “Dans Paris” [Paris’te] adıyla aynı tekerlemeyi kullanmış. “Paris’te bir sokak var / Bu sokakta bir ev / Bu evde bir merdiven / Bu merdivende bir oda / Bu odada bir masa…” diye başlayan tekerleme, “sokak” gibi genel ve büyük bir mekândan, bir evin içinde bulunan kilimin desenindeki kuşa, kuşun kanat çırpışından da tüm evin, sokağın ve Paris’in yıkılışına giden bir hikâyeyi anlatıyor.

Caroline Mc Avoy tarafından yazılan ve resimlenen kitabın hem resimleri çok güzel hem de hikâyesinin hissettirdiği duygu. Mc Avoy zaten çocuk kitapları resimleme sanatında haklı bir üne sahip, usta bir isim. Renkler dramatik, nesneler çoğu zaman sürrealist. Paris’te için kullandığı teknik biraz da öykünün verdiği hisle kaotik. Burada kırmızılarla maviler iç içe girmiş. Yeşil, sarıyı devirmiş. Ama o kadar güzeller ki resimlerin renkli fotokopisini çekip odanıza asmak isteyebilirsiniz. Bu arada alternatif bir okuma yaparak, bu öykünün tek bir kişinin bile kitleleri harekete geçirecek güce sahip olduğunu anlattığını da söyleyebiliriz. Paris gibi “devrim” görmüş bir kenti anlatan bir kitap açısından bu çok da şaşırtıcı değil.

Ateşin Suyu Kurtardığı Gece 5-7, Paris’te ise 4-6 yaş grubu için ideal. İki kitap da bu yaştaki çocuklar için aslında “ağır” sayılabilecek konular seçmekten imtina etmemiş. Ama ele alış tarzıyla bu konuları çocukların algısına uygun hale getirmeyi becermiş.