Bir maskenin ettikleri…
Tarla fareleri bir gün şehir farelerine özenip “Mardi Gras”ı, yani “Şişman Salı”yı kutlamaya karar verirler. Müzik çalar, dans eder ve maskeler takarlar. Peki, ya bir fare taktığı maskenin büyüsüne kapılıp da asıl kimliğini unutursa?.. Yanıt, dünyaca ünlü çizer Leo Lionni’nin Yeşil Kuyruklu Fare’sinde.
Willshire Ormanı’nın en sessiz köşesinde, bir grup tarla faresi huzurlu bir yaşam sürüyordu. Çeşit çeşit yiyecekleri vardı: tatlı böğürtlenler, lezzetli kökler ve yumuşak filizler… Kış günleri ılıman geçiyor, uzun yaz boyunca serinletici bir esinti otların arasında hafifçe dolanıyordu. Minik dostların keyifle yaşadıkları gizli yuvalarını ne bir tilki keşfedebilmişti ne de bir yılan.
Bir bahar sabahı, bir şehir faresi oradan geçiyordu.
Tarla fareleri: “Bize şehri anlatsana” dediler.
Şehir faresi: “Şehir, çoğu zaman sıkıcı ve tehlikelidir” dedi. “Ama bir gün var ki, o harikadır.”
“Hangi gün?” diye sordu fareler.
“Mardi Gras” dedi şehir faresi, gizemli ve önemli bir havaya bürünerek. “Bu söz Fransızcada Şişman Salı anlamına gelir. Mardi Gras’da sokaklarda bütün gün müzik çalınır ve insanlar dans ederler.” Ardından şehir faresi, gösterileri, konfetileri, minik bayrakları, komik sesler çıkaran borazanları anlattı onlara. Bir de maskeleri!
“Biz de bir Şişman Salı düzenleyelim!” dedi fareler heyecanla.
Aynı gün öğleden sonra büyük çakıl taşında buluştular. Hep birlikte, bir Mardi Gras kutlaması yapmanın güzel olacağına karar verdiler. “Çalıları süsler, geçit töreni yapar, dans ederiz. Gece olunca da maskelerimizi takarız” dediler. Çok çalıştılar. Yaprakları ince uzun kesip ağaçların ve çalıların alçak dallarına astılar. Saman, liken ve taç yaprakları topladılar. Bunlarla ışıltılı dişleri ve alev alev gözleri olan vahşi hayvan maskeleri yaptılar.
