Gölge

“Bir katmanda yaratıcı ve sanatçı Suzy Lee’yken, diğer katmanda yaratıcı ve sanatçı, eserdeki çocuk.”

Yazan: Çağla Vera Kılıçaslan

Neredeyse hiçbir söze ihtiyaç duymadan, sadece resimlemeyle anlatılan bu hikâye, küçük bir kız çocuğunun, gayet sıradan eşyaları büyülü bir dünyanın parçaları olarak gördüğü oyununu anlatıyor. Çocuğun fantezi dünyasını, eşyaların yere düşen gölgeleriyle gösteren sanatçı, eserine çocuk kitaplarında görmeye çok alışık olmadığımız bir tekniği yani “stencil”i taşımış.
Stencil tekniğinin, uygulandığı yerde bıraktığı doku ve bitiş hatlarının geçişliliği, desenlerin sınırlarına doğru siyahın sertliğini kırmış. Gölgenin karalığının keskin bir şekilde kesilmemiş olması ise gölgenin akışkanlığını, hareket hâlindeliğini ve sürekli form değiştiriyor olmasını çok güçlü bir şekilde yansıtmış. Ana karakterin kendi kendine kurduğu oyunun gerçekleştiği yerde, nesnelerin neredeyse mimari çizim sayılabilecek etkide resmedilmiş olması, mekânın reel dünyayı gösteriyor olma etkisini pekiştirmiş. Bu desenler gerçeklik etkisini artırırken, kahraman seçiminde tercih, Suzy Lee’nin elinden çıkma bir karakter olduğunu hemen belli eden, çok az çizgiyle çözülmüş ancak sanatçının çocukların hâl ve tavırlarını çok iyi bir şekilde gözlemlediğini belli eden bir kız çocuğundan yana kullanılmış.
Kitabın okunuş yönünün soldan sağa değil de yukarıdan aşağıya doğru olması, gerçek ve hayali dünyaların etkisini arttırmış. Mekânda gerçekleşenin, zemine yansıyan gölgesinden ayrılmazlığı izleyen gözün bakış yönü yukarıdan aşağıya doğru ayarlanarak çözülmüş.
Eserin görsel kurgusu siyah, sarı ve kâğıdın beyazlığından oluşan, oldukça sade bir renk skalası ile kotarılmış. Sanatçının çizimleri, kitaba, yer yer bir sayfadan taşıp diğer sayfa uzanan dinamik şekillerde yerleşmişler.
Ancak belki de en önemli detay, kitabın iki anlatıcıya sahip olması. Bir katmanda yaratıcı ve sanatçı Suzy Lee’nin kendisiyken, diğer katmanda yaratıcı ve sanatçı, eserdeki çocuk.