Tüm çocuklar kitapları sevsinler diye!

Hacmen kalın, göz yorucu, uzun paragraflı ve küçük puntolu kitapların, okumaya yeni başlayan çocuklar için caydırıcı olabildiğini söylemek yanlış olmaz…

Yazan: E. Nida Dinçtürk

Çoğu ebeveyn, çocuklarının bir türlü kitap okuma alışkanlığı edinmediğinden şikayetçi. Bu konuda genellikle teknoloji suçlansa da belki de asıl mesele, her okur için olduğu kadar çocuklar için de doğru kitapla buluşabilmek… Çocuklar için bir kitabı “doğru” kılabilecek etkenlerin başında da kitabın fiziksel özellikleri geliyor. Hacmen kalın, göz yorucu, uzun paragraflı ve küçük puntolu kitapların, özellikle okuma alışkanlığının yeni edinildiği yaş grubundaki çocuklar için caydırıcı olabildiğini söylemek yanlış olmaz. Bir de çok üstünde durulmayan olasılıklar var ki, bu da çocuğun herhangi bir şekilde okuma zorluğu çektiğinin keşfedilmesine dayanıyor. En basitinden disleksik bir çocuk için, basit bir kitap okuma deneyimi akıl almaz bir bulmacaya dönüşebiliyor! Tüm bu özelliklerle beraber, kitapların içerik bakımından da çocuklar için cezbedici olması elbette önemli bir detay.

Tudem’in yeni kitaplarla giderek zenginleştirdiği “SEN de OKU” koleksiyonu tam da bu kritik noktaları keşfetmiş bir seri. “Kolay okunur kitaplar” sloganıyla yola çıkan koleksiyon, kitapları nitelik bakımından basitleştirmeyen bir kolaylıktan söz ediyor ve tam da yukarıda sözünü ettiğimiz fiziksel koşulları iyileştiriyor. Seri, farklı yazarların kitaplarından oluşsa da hepsi akıcı ve sadece bir dil kullanma noktasına buluşuyor. Özel olarak tasarlanmış yazı tipi ve okumayı kolaylaştırmak üzere harfler, satılar ve paragraflar arası geniş boşluk kullanımıyla koleksiyon; okumaya isteksiz ve okuma güçlüğü çeken çocuklar için kitapları cazip kılmayı hedefliyor. Tüm bunları yaparken güncel konulara ve temalara değinerek kitapları içerik bakımından da çekici hâle getiriyor. Çeşitli yaş gruplarına hitap eden kitaplar, zorluk derecelerine göre sıralanıyor. Bu “ölçü”, kitapların üzerinde yıldızlarla ve hitap ettiği yaş aralığı ile belirtiliyor.

SERİNİN GÜNCEL İKİ ÖRNEĞİ
Serinin en güncel iki örneğini ise Mavisel Yener imzalı Tembel Teneke Acaba Nerede? ve Güzin Öztürk imzalı Sanal Zombi Anneannem oluşturuyor. Tembel Teneke Acaba Nerede?’nin çizimleri Gül Sarı’ya, Sanal Zombi Anneannem’in çizimleri ise Cemre Arslan’a ait.

Serideki kitapların çocukların ilgisini çekecek güncel konulara temas ettiğini söylemiştik. Sanal Zombi Anneannem de küçük büyük herkesin hayatında artık önemli bir yer kaplayan ve herkes için bir öz disiplin sınavına dönüşen cep telefonu kullanımı konusuna değiniyor. Annesinin tüm rica ve uyarılarına rağmen tüm gün kafasını telefonundan kaldırmadan oyun oynayan kahramanımız, ancak çok sevdiği anneannesi Lülü’nün gelişiyle telefonu elinden bırakıyor. Fakat bu kez bir tuhaflık var: Lülü’nün de bir cep telefonu var ve o da kafasını hiç kaldırmadan oyun oynuyor! Biraz sonra anne ve babasının evden çıkmasıyla Lülü’yle baş başa kalan kahramanımız, anneannesinin sorulara bile yanıt veremeyecek kadar oyuna odaklandığını fark ediyor. Durumu önce garipsese de sonra ortak bir zevki paylaşmanın heyecanıyla o da yanına oturup telefonuna gömülüyor. Telefonun başında dış dünyayla bağlarını koparmış birer “zombi”ye dönüşen bu ikiliyle Güzin Öztürk, ibretlik bir öykü anlatırken, duruma dışarıdan bakarak vahametini kavrayabilmek için de iyi bir fırsat yaratıyor.

Tembel Teneke Acaba Nerede? ise hem sokak hayvanlarının ihtiyacı olan bakım ve ilgiye hem de ön yargılara dair farkındalık uyandıran bir kitap. Bir çöp kutusunun içinde minicik bir kedi bulan Ata, onu sahiplenme ümidiyle eve getiriyor fakat evde zaten bir kedisi var: Sos. Annesi, Sos’un kıskanacağı düşüncesiyle minik kedinin eve girmesinin pek de iyi bir fikir olmadığını söyleyince, Ata’ya minik kediciğe yeni bir ev bulma işi düşüyor. Kediciği sahiplendirmek için hazırladığı duyuruları dikkat çekici hâle getirene kadar akla karayı seçen Ata, sonunda bir sürü sahip adayı toplamayı başarıyor ama bu kez de kedicik ortadan kayboluyor. Peki kedicik nerede? Yoksa yeni bir eve ihtiyacı yok mu? Yoksa Sos sanıldığı kadar kıskanç bir kedi değil mi? Yoksa Ata’nın annesi birazcık haksız mı? Tüm bu sorular, geniş boşluklu satırların arasında yanıtlanıyor!