Bitmek bilmeyen dertler

Eoin Colfer imzalı Saçımla Derdim Var, Tudem Yayınlarının okuma güçlüğü çeken çocuklar için projelendirdiği “Sen de Oku” serisindeki kitaplardan biri. İpek Güneş Çıgay’ın Türkçeye çevirdiği kitabın resimleri Richard Watson’a ait.

Yazan: Anıl Basılı

Çocukluk ya da sonrası anılarımız, kendimizi başkalarıyla kıyasladığımız, onlar gibi görünmeye çalıştığımız ve var olanı reddettiğimiz zamanlarla dolu. Maya da o anlardan birinde, büyük bir dert buluyor kendine. Saçlarının bir kuş yuvasına benzediğini düşünüyor, kafasından yukarıyı karmaşık buluyor ve tam anlamıyla her bir telinden nefret ediyor. Nefret belki çok güçlü bir söylem gibi geliyor kulağa ama diğer kızların saçlarını gördükçe içinde büyüyen o harekete geçme isteği kadar değil. Babasının söylediği gibi, ebeveynlerinin yanına gidip sızlanmak yerine kendi çözümünün peşine düşüyor. Malzemelerini bir araya getiriyor ve makas gibi tehlikeli nesnelerden zarar görmemek için önlemini alıyor. Tartışılır bir önlem tabii. Sonunda çimenlere saçılan sonbahar yaprakları gibi görünene kadar saçını kesmeye devam ediyor. Bunu toplumda, arkadaş ortamında kabul edilmek ve sevdiği oyuncakla oynayabilmek için yapıyor. Saçlarını kestikten sonra ilk işi arkadaşlarının yanına fırlamak oluyor. “Saçlarını kesmesi her şeyi düzeltti mi?” sorusu sayfalarda cevabını ararken, işlerin giderek karıştığını fark ediyoruz. Annesi bir daha saçını kesmesini yasakladığında devreye “boyamak” giriyor. Bu noktadan sonra çözüme kavuşturmak istediği bir sorununu, başka bir canlı üzerinde deneme yapmaya çalışma isteğine ve ona zarar verebilme ihtimaline dönüşmesinin, beni hikâyeden uzaklaştırdığını söyleyebilirim. Klozet içinde bir köpeğin boğulma tehlikesiyle karşı karşıya gelmesi ve Maya’nın onun tüylerini boyamaya çalışması metinde bir çatlak oluşturuyor. Ozan’a şartlı arkadaşlık teklifiyle gitmesi, onu kullanmaya çalışması ve bunu “gönüllü arkadaş” olarak algılaması pek masum gelmiyor. İşin içine zorbalık sızıyor. Maya kendi için çözüm
aramaya devam ederken etrafına verdiği zararın farkına varamıyor gibi görünüyor. Ama Ozan’dan özür dilerken göstermelik bir pişmanlık sergilemekten de geri durmuyor.