Dünyanın sesine ihtiyacı var, haydi söyle!

Reynolds’ın şefi olduğu bir dünya korosuna katılmış hissiyle okuyoruz metni ve zihnimizde “söyleyebileceklerimizin” hızla akmaya başladığını fark ediyoruz.

Yazan: Dilek Büyük

Sustuğumuz olur bazen. Aslında dışarı çıkmak isteyen sözler, duygular, ifadeler hep vardır ama bazen içimizin derinlerine takılır, biz onu çıkarmaya karar verinceye dek üstü örtüldükçe örtülür. Sonra da susuveririz. Oysa susmasak, yanımızdakine,
karşımızdakine, uzağımızdakine anlatabilsek kendimizi, derdimizi; hem biz daha iyi hissedeceğiz hem hayata dair birini, bir şeyleri değiştireceğiz belki.

Tüm bunları bazen çok iyi bilsek de yapamayabiliyoruz. Söyleyemeyebiliyoruz. Belki utançtan, belki korkudan. İşte böyle zamanlarda içimizdekini dışımıza taşıyacak bir hareketlendirici kolaylaştırır işimizi. Peter H. Reynolds, Bir Şey Söyle! kitabıyla
işte tam da bu konuda sihirli bir değnek gibi çıkıyor karşımıza. Kısacık, sade ifadeler ve ona eşlik eden çizimlerle içimizdeki gücü yeniden kanatlandırıyor. Nokta ve Mış Gibi kitaplarında yaptığını bu kez biraz daha genişleterek çıkıyor okurun karşısına.

Farklı, çekingen, kararsız olsak da söyleyecek bir şeyimiz olduğunu ve yüksek sesle, fısıldayarak, hatta yazarak, çizerek ve daha bir sürü farklı yolla kendimizi ifade edebileceğimizi anlatıyor. Olumlu ve olumsuz duygularımızı paylaşmanın iyiliğinden, haksızlık karşısında ses vererek mağdurun yanında olmaktan bahsediyor, söylediklerimizle büyük ya da küçük ama mutlaka değişiklik yaratabilecek güçte olduğumuzun altını çiziyor. Ve bunu öyle sade ama güçlü bir akışla başarıyor ki, Reynolds’ın şefi olduğu bir dünya korosuna katılmış hissiyle okuyoruz metni ve zihnimizde “söyleyebileceklerimizin” hızla akmaya başladığını fark ediyoruz.

Reynolds söylenmesi gerekenlerin çoğaldığı bir dünyada, bir şey söylememiz gerektiğini küçüklere öğretirken büyüklere de hatırlatıyor. Kitabı okuduğumda Özdemir Asaf’ın “Söyle” şiirinin bir yerinde şöyle sorduğunu hatırladım:
…
Sen bilir misin, bilir misin sen
Korkmasını, korkuyu, korktuğunu,
Söyleyebilir misin korkmadan.
Kavgadan, aşktan, umuddan
Dönüp susabilir misin sen..
…
Zihnimde Ö. Asaf’ın mısralarını yanıtlıyor şimdi P. H. Reynolds: “Susma! Ve hazır olduğunda bir şey söyle!”