Elbet diner her yağmur…

“Gözlerine dolan yaşlar tıpkı yağmur gibidir.

Fırtınanın ardından aklının, yüreğinin ve vücudunun

yenilenmiş, tazelenmiş ve sakinleşmiş hissetmesini sağlar gözyaşların.”

Yazan: Gökçe Gökçeer

2021’in Ağustos ayında, Türkiye’nin dört bir yanındaki ormanlar cayır cayır yanarken okumuştum bu kitabı. Yağmur gibi akan gözyaşlarının ortasında… Anlatımı, çizimlerle metnin uyumu, o sakinleştirici, yumuşacık etkisi bir yana, belki denk geldiği dönemin de etkisiyle çok sevmiştim. Bugün, bu yazıyı yazmadan önce, çok başka bir sebeple yine ağlıyordum. Kitabı yeniden okuyunca yağmur dindi ve yazmaya başladım.

Duygular ve bilinçli farkındalıkla ilgili, okuduğum en iyi örneklerden biri Ağlamak Yağmur Gibidir. Duygularımızı tanımanın, onları anlamlandırıp içselleştirmenin önemini ve gerekliliğini hatırlatıyor. Kendimizi sürekli iyi hissetmeye ve yapay bir mutluluk yaratmaya çalışmanın saçmalığı üzerine söylenecek çok söz var ancak bu kitap, az kelimeyle çok şey anlatıyor. Bilinçli farkındalık, meditasyon, enerji yönetimiyle ilgili çalışmaları bulunan Heather Hawk Feinberg, bu kitabı sadece çocuklar için yazmış olamaz. Kitabın arkasındaki notlara bakınca, öyle olmadığını anlıyoruz zaten. Duygularımızı hava olaylarına benzeten yazar, tıpkı hava gibi sürekli değişen hislerimize tercüman oluyor. İçimizde de yağmur yağıyor, fırtına çıkıyor, rüzgâr esiyor, sonra o rüzgâr duruyor… Hatta bazen yağmur dindikten sonra gökkuşağı görmek için sabırsızlanıyoruz. Tüm bu duyguların bizi kucakladığı gibi, bizim de onları kucaklamamız gerektiğini anlatmak istiyor Feinberg. Gülmek, kahkaha atmak ne kadar doğalsa, ağlamak, hatta bazen hıçkıra hıçkıra ağlamak da bize dair; kaçamayacağımız bir hava olayı. Duygularımızla ilgili bugüne kadar aktarılan tüm o klişeleri, ön yargıları kırmanın zamanı gelmedi mi artık? “Ağlanacak ne var bunda, erkek adam ağlamaz, bebek gibi ağlama, amma ağladın, git odanda ağla, ağlaman bitince gel…” Çocuklara sıklıkla söylenen bu sözler, onlara ağlamanın utanılacak, kaçınılacak bir durum olduğunu anlatıyor. Biz yetişkinler de ağlayan birini gördüğümüzde hemen onu sakinleştirmek, gözyaşlarını silmek istiyoruz. Oysa tazelenmek için bir ihtiyaç bu. “Nasıl ki toprağın yağmura ihtiyacı varsa, bizim de gözyaşlarına ihtiyacımız vardır.”

Şefkatle sarmalayan metni ve Chamisa Kellogg’un sıcacık renklerle bezeli çizimleri ve Özlem Tutar’ın duru çevirisiyle, okura gülerken de ağlarken de kendini “iyi” hissettiriyor bu resimli kitap. Kalıpları kıran tüm kitaplar gibi, Ağlamak Yağmur Gibidir’in de herkesin başucunda durmasını dilerim.