Elektrikler bir varmış bir yokmuş!

Teknoloji bağımlılığı modern çağın giderek yaygınlaşan hastalıklarından. Charlie de ne yazık ki
bu hastalıktan mustarip. Bir gün elektrikler aniden kesiliyor ve Charlie’nin dünyası her anlamıyla
kararıyor. Sonra ise bakın neler oluyor…

Ceyhan USANMAZ

Apartmanın girişinde, anahtarları bulmak için ceplerimi yokluyorum, çantamı karıştırıyorum… Bir süre sonra aramaktan vazgeçip zili çalmak üzere uzanmışken, oturduğumuz bölgeye elektrik sağlayan şirketin duvara yapıştırdığı “önemli” notu dikkatimi çekiyor. Notta diyor ki; akşama bakım nedeniyle zorunlu elektrik kesintisi uygulanacakmış. Kapı açılır açılmaz hızla tırmanıyorum merdivenleri. Dizüstü bilgisayarı ve cep telefonunu şarj etmeye başlıyorum hemen, biraz idare ederler, ama ya diğerleri? Televizyon mesela, DVD oynatıcı… Su kesintisi gibi değil ki, ihtiyaç olduğunda kullanmak için bir yerlerde depolayalım elektriği. Tam da film izlemek üzere planlar yapmışken, akşama nasıl geçecek vakit?

Bize en azından haber verdiler; Charlie McButtonlarda ise bir anda kesiliyor elektrikler. Çıkan fırtınayla beraber yıldırım düşüyor bir enerji kulesine ve bilgisayarında tam da kötü yaratıklarla savaştığı, o çok sevdiği oyununu oynarken kararıveriyor Charlie McButton’ın dünyası. Hatta dünyası her anlamda kararıyor! “Sağa baktı, sola baktı, kalbi kederle doldu. Televizyon, ışıklar ve saati, hiçbiri çalışmıyordu. Ayağa fırladı, soluduğu hava gitmez oldu ciğerlerine. Dönüyordu odası etrafında, sımsıkı tutundu sandalyesine.” Charlie’nin korktuğunu anlayan annesi onu sakinleştirmek için önerilerde bulunur. Kötü hava düzeldiğinde ışıkların hemen yanacağını, şimdilik elektriksiz bir şeylerle oynamasını söyler: Kitap oku, odanı temizle, şarkı söyle, insan yap oyun hamuruyla… Ancak bu önerilerin hiçbiri cazip gelmez Charlie McButton’a: “Daha sıkıcı bir şey olabilir miydi oyun hamurundan? Vıcık vıcık bir gün, vıcık vıcık hamurla doldurulan? Hamurun tırnaklarının arasına girmesinden nefret etmişti. Hem yalnızca kardan adam ve yılan yaparak zaman nasıl geçerdi?”

BİLGİSAYARIM OLMADAN…
İşte aynı soruyla Charlie McButton da karşı karşıya kalıyor. Elektrikler olmadan nasıl geçecek zaman? Eskiden hem daha sık hem de aniden kesilirdi elektrikler. Bir anda sönerdi ışıklar ve “Aaa!” diye şaşırırdık ama paniği kapılmazdık, hatta bir eğlence rüzgârı esmeye başlardı. Şimdilerde çok daha seyrek kesiliyor, üstelik çoğu zaman haber de veriyorlar, ama paniğe kapılıveriyoruz. Oysa elektriklerin gitmesi, çevremize bambaşka bir gözle bakmamızı sağlayabilir pekâlâ, bambaşka bir “aydınlık” yaratabilir.

Şu sıralar özellikle filmiyle gündemde olan Açlık Oyunları serisinin yazarı Suzanne Collins kaleme almış Charlie McButton’ın Elektrikleri Kesilince adlı kitabı. Teknoloji bağımlısı oğlunun, yeni yürümeye başlayan kız kardeşinin de eğlenceli olabileceğini fark ettiğini görünce gelmiş aklına bu hikâye. Hikâyede Charlie McButton da “fark ediyor” kız kardeşini; istendiğinde, bir cetvelin, gazetenin, süzgecin, eski battaniyelerin de eğlenceli birer oyuncağa dönüşebileceğini keşfediyorlar birlikte. “Böylece Charlie oldu ulu McSmells sihirbazı. Isabel Jane de istedi güzel bir rol. Sihirle oluverdi ona sadık yaşlı bir trol. Ejderha izi sürerken, kaynatırken kertenkeleleri. Bir bir yaparken büyücülerin gündelik işlerini. Sadık yaşlı trolüne de uydurdu yeni bir kahraman kılıcı. Charlie McButton unutuverdi o arada sıkılmayı.”

Apartmanın girişindeki duvarda yine aynı “önemli” not. Bir iki saat içinde bakım nedeniyle zorunlu elektrik kesintisi uygulanacakmış. Ama merdivenleri panik içinde tırmanmaya gerek yok; “Savaş Atı” filmini izlemeden önce kitabını okuyabilirim nasılsa…