Farklılıklar üzerine iki ayrı hikâye
Ezgi BERK
Rengini Arayan Pudra, bembeyaz bir yarasanın kapkara arkadaşlarına benzemek için atıldığı maceralı yolculuğu anlatıyor. Kırmızısarısiyahbeyaz ise ilginç öyküsüyle arkadaşlık, zorbalık ve uzlaşmanın doğası üzerine düşündürüyor.
Dostluk üzerine hepimizin güzel anıları vardır. Peki, dostluğun özünde, bizden farklı olanla yan yana (eğer çocuksak alt alta üst üste de olabilir) yaşamanın, başka başka yetenekler ve ilgi alanları arasında yoğrulmanın olduğunu söylesem dostluğa fazlaca mı anlam yüklemiş olurum?
Lisede aynı okulda okuduğum arkadaşlarımla hâlâ görüşürüz. Aynı okula gittiğimiz için günün çoğunu birlikte geçiren çocuklardık. Çocukluktan gençliğe geçerken, ergenliğin sancılı süreçlerini beraber yaşadık. Belki büyüme denen bu çetrefilli dönemde yan yana olduğumuz için, belki de “öteki” kavramı siyasi gündemin içinde olumsuz bir anlam yüklenmediğinden, farklı aile yapıları ve kurallarla şekillenmemize rağmen birbirimizi hiç ötelemedik, türlü huylarımızı garipsemedik. Kimimiz çekingen, kimimiz öğretmenlerimizin tabiriyle “cadaloz”duk. Çalışkan, kopyacı, beyaz tenli, esmer, şişman veya inceciktik. En esmerimize “beyaz gelincik” lakabını o dönemde taktık. Hepimiz sivilceliydik. Kimse kimseye nereli olduğunu, hangi dinden olduğunu sormaz, bunlar bizi birbirimizden uzaklaştıran sebepler olmazdı. Meğer böylece bir arada yaşamayı öğrenmişiz de, haberimiz yokmuş.
Peki, metropolün ortasında, skandallarla çalkalanan siyasi gündemde, öteki kavramının dilimize pelesenk olduğu zamanlarda tam da ihtiyaç duyduğumuz, tebessümle hatırladığımız, çocukluktan kalma o naif dostluk bağını bana anımsatan ne oldu? Tabii ki resimli çocuk kitapları! Günışığı Kitaplığı’ndan çıkan, Betül Sayın’ın yazıp resimlediği Rengini Arayan Pudra, bembeyaz bir yarasanın kapkara arkadaşlarına benzemek için atıldığı maceralı yolculuğu anlatıyor. Siyah olabilmek için kargaların tüylerini alıyor, bacadan çıkan dumanın içine dalıyor ama ne yapsa beyazlığından kurtulamıyor Pudra. Gerçi yarasa arkadaşları onu beyaz olduğu için dışlamıyor ama en önemlisi Pudra’nın kendini olduğu gibi kabullenmesi değil mi? Arkadaşlarının yanından kaçıp gidiyor uzaklara, kendisi gibi beyaz renkli arkadaşlar edinmeye. En sonunda, onu seven, olduğu gibi kabul eden sevgili dostlarına dönmek isteyen Pudra yolu bulabiliyor mu acaba? Arkadaşları onu özlüyor mu? Bu soruların cevapları Betül Sayın’ın muzip resimleriyle hayat verdiği sayfalarda gizli.
Sözünü edeceğim diğer resimli kitap ise dostluk ve zorbalık temalarını ele alan Kırmızısarısiyahbeyaz. Sarıgaga Yayınları’nın dilimize kazandırdığı kitap Flamancadan çevrilmiş. Kırmızı, Sarı, Siyah ve Beyaz adlı dört arkadaşın aralarındaki ilişkiyi anlatan kitaba Kırmızı’nın zulmü damgasını vuruyor. Baskın karakter Kırmızı, arkadaşlarının istediklerini yapmalarına izin vermeyince Sarı, Siyah ve Beyaz artarda isyan bayrağını çekip Kırmızı’yı terk ediyor. Her birinin bir kısmını kendi rengine boyadığı tekneyle gölde ilerlemeye çalışan üç arkadaş, önce Kırmızı’dan kurtulduğuna memnun olsa da tekne istedikleri gibi ilerlemeyince onun yokluğunu hissediyor. Kulübede tek başına kalan Kırmızı ise zorbalık yapacak kimseyi bulamayınca kendine zulmetmeye başlıyor ve ne kadar çekilmez biri olduğunu fark ediyor. Sonunda dört arkadaş tekrar bir araya geliyor, Kırmızı’nın baskın karakterini dizginliyorlar. Dostluk da böyle değil midir zaten? Farklı huylarımızı, yeteneklerimizi birbirimiz yararına kullanır, birbirimize zarar verebilecek yanlarımızı ise törpüleriz.
Kırmızısarısiyahbeyaz’ın bitişik yazılmış olması bana arkadaşları atışmalardan ve uzaklaşmalardan sonra bir araya getiren güçlü bağları simgeliyormuş gibi geldi. Arkadaşlıklar bizi toplumsal birlikteliklere götüren küçük kapılardır. Çocukların dostluklarına çok güveniyorum ben. Kitaplarla, şarkılarla, şiirlerle, oyunlarla büyüyen çocuklara… Dünyayı çocuklar kurtaracak!
