Daha, daha, daha fazlası var mı?

Her zaman “daha” diye dolaşırsa uzay boşluğunda kaybolacağını bilen tüm çocuklara…

Yazan: Burcu Arman

Her sabah hayattan ne istediğinizi bilerek mi uyanıyorsunuz? Her gün ne kadar çok şey dilediğinizin farkında mısınız mesela? Peki, ne kadarlar? Boyut olarak soruyorum. Bir kibrit kutusuna sığar mı, yoksa uzaydan görünecek kadar büyük mü? Fark eder mi? Ya biri, hediye olarak verse bir dileğinizi? Hangisinde gelmesini isterdiniz? Kibrit kutusu kadar küçük bir kutuda mı yoksa evler kadar büyük mü?
İnsan evladının tatminsizliği dillere destan, öykülere konu. Peki ya çocuklar? Şu, paket içinde ataç hediye edildiği hâlde havalara uçan minik kızın neşesini izlediniz mi? Kaçımız o ruhu çoktan kaybettik ya da kaçımızın çocukluğu bu kadar tamahkârdı? Ya bizim çocuklarımız?
Dünyanın En Küçük Hediyesi tam olarak bunun üzerine. Yılbaşında kendisini bekleyen paketin küçüklüğünden hoşlanmayan Roland’ın hikâyesi bu. Gözümüzün önündeki küçük hediyeleri görmeyen hepimizin de diyebiliriz.
Kocaman yılbaşı ağacının dibindeki el kadar hediye onu mutlu edecek değildi ya. Daha büyük olabilirdi, biraz daha büyük, tam boyu kadar! Yok, yok daha da büyük hani evinden de büyük! Yeter mi? Yetmez! O kadar büyük olmalı ki dünyalardan da büyük! Roland’ı dünya tatmin edecek gibi görünmüyor, iyisi mi bir roketle uzaya çıkmalı… Fakat sonsuz uzayda kendine göre bir hediyeyi bulabilir mi? Yeterince dolaşırsa belki. Ya da artık o kadar dolaşmıştır amacından o kadar uzaklaşmıştır ki ne istediğini bile unutur. O anda, işte tam o anda gördüğü küçücük bir nokta hediye olur Roland’a: Dünya. Belki gökyüzünden bir yerden bakıp evinden ne kadar uzaklaştığını görünce en büyük hediye evi olur insana. Roland roketini dünyaya çevirir, yeryüzüne iner ve dünyanın en güzel hediyesinin evi ve ailesi olduğunu bilmenin huzuruyla kucaklar onları.
Her şey elimizin altındayken daha, daha, daha fazlası diye hayıflanan insanlar olmamızdan çok önce; biraz dünyanın dışına çıkıp bakmak en iyisi olsa gerek.
Ne istediğini bilmez, istediğinin yanı başında olduğunu fark etmez, her zaman “daha” diye dolaşırsa uzay boşluğunda kaybolacağını bilen tüm çocuklara.