Hepimizin güvenli alanlara ihtiyacı var. Fakat bu alanların bizi yalnızlaştırmayan, tam tersine daha güçlü kılan yerler olması gerektiğini de unutmamak gerek…
Yazan: Songül Bozacı
Dışarıdaki hava nasıl olursa olsun, içimizdeki havanın duygularımıza yön verdiğini hatırlatan bir hikâye bu. Endişelerimiz var ve bu, her yaşta farklı bir şekilde karşımıza çıkabiliyor. Çocuklarla, endişe duydukları süreçler hakkında konuşabilmemize fırsat veren hikâyeler çok önemli. Birazcık Endişeli, bu hikâyelerden biri.
Gelincik, yağmurlu, rüzgârlı ve fırtınalı havaları sevmiyor. Bu havalarda ya ıslanıyor ya da rüzgâr onu düşürüyor. Bundan kurtulmak için kendisine güvenli bir alan inşa ediyor. Çocuk ya da yetişkin, hepimizin güvenli alanlara ihtiyacı var. Fakat bu alanların bizi yalnızlaştırmayan, tam tersine daha güçlü kılan yerler olması gerektiğini de unutmamak gerek. Ne var ki güvenli alanında Gelincik, içinde oluşan endişeden kurtulamıyor. Evet, bulunduğu yere yağmur ya da rüzgâr girmiyor ama bu, onun düşüncelerini, dışarıda olan bitenden uzak tutamıyor. Peki ya bir gün dışarı çıkması gerekirse? Ya yeniden hava fırtınalı olursa?
Çoğu zaman yaşanılanlarla yüzleşmeden, kaçarak sorunlarımızı kısa bir süreliğine yok sayabiliyoruz. Oysa o sorunlar, biz kaçtıkça daha da büyümekte. Hikâye, tam da burada sorunlara başka bir göz ile bakabileceğimiz ve dostlarımızla paylaşarak, onlarla birlikte üstesinden gelebileceğimiz mesajını veriyor. Gelinciğin güvenli evine bir Köstebek geliyor. Gelinciğe burada ne yaptığını soruyor. O, bulunduğu yerin kalesi olduğunu söylese de Köstebek oyun oynamak istiyor. Gelincik buna karşı çıkıyor, bulunduğu yerin bir oyun alanı değil kendisini güvende tutan alan olduğunu söylüyor. Köstebek, Gelinciğin yırtıcı bir hayvandan değil de bir fırtınadan saklandığını öğrendiğinde, ona kendisinin yağmurda, rüzgârda ve hatta fırtınalı günlerde neler yaptığını anlatıyor. Tim Warnes çizimleri ile o anlara tanık oluyoruz.
Bazen kendi yaşadıklarımızın, başka hayatlarda farklı bir yansıması olduğunu görüyoruz. Çocuklar, kendi korkularını ve endişelerini, başkalarının deneyimleriyle harmanladıklarında yalnız olmadıklarını fark ediyorlar. Aradıkları güvenli alanı, bazen bir arkadaş paylaşımında bazen bir öğretmenin ya da ebeveynin ilgili dinleyiciliğinde bulabiliyorlar.
Duygularını anlamlandırmak isteyen her çocuk ve onlara destek olmak isteyen her yetişkine ulaşan hikâyeler her zaman çok kıymetli.
