Çok küçük yaşlarda, önce ansiklopedilerdeki resimleri kopyalayarak yola çıkan illüstratör Burcu Yılmaz, sonra kendi tuhaf karakterlerini ve onların hikâyelerini yaratmaya başlamış. 2011’de ilk kitabını resimleyen Yılmaz, bugün yarattığı karakterlerle pek çok resimli kitaba ruh katıyor. Sessiz kitaplara ayrıca bir ilgi duyan Yılmaz, çocuk kitapları resimlerken “Hayal gücünün çok da sakatlanmamış olması en önemlisi. Balina olmayan bir balina çizebilmek yani,” diyor. Çocuk ve yetişkin kitapları resimleyen Yılmaz, aynı zamanda editörlük ve çevirmenlik de yapıyor. Yani emek sömürüsünün yoğun olduğu çeşitli alanlarda üretiyor. Bu sömürüden de bahsetmeden geçemezdik elbette…
Geçmişe dönüp çizerliğinizin ilk günlerindeki hâlinizle konuşsanız, vereceğiniz öğüt ne olurdu?
“Bu kadar saklanma!”
Çizerlik, geçiminizi sağlayan bir iş mi? Başka bir mesleğiniz var mı?
Editörlük ve çevirmenlik de yapıyorum.
Günde kaç saat çalışıyorsunuz?
Değişiyor.
İşlerinize dair eleştiri yazıları sizi öfkelendirir mi?
Hayır.
Okuduğunuz son resimli kitap?
Finn ile Bahçedeki Dostları.
Keşke ben resimleseydim dediğiniz kitap?
Du Iz Tak?
Yerinde olmak istediğiniz roman/çizgi roman kahramanı?
Tristram Shandy ve Rintintin.
Nefret ettiğiniz roman/çizgi roman kahramanı?
Foma Fomiç.
Sizce en iyi edebiyat uyarlaması film ya da dizi?
Big Fish.
İsminizi Google’da aratıyor musunuz? Ne sıklıkla?
Yılda birkaç defa.
En çekilmez özelliğiniz?
Keskinliğim.
En sevdiğiniz uğraşınız, hobiniz?
Aylaklığım.
Çalmak istediğiniz müzik aleti?
Çello.
Bir mucit olsanız, ne icat etmek isterdiniz?
Kötü kalplileri pıt diye ortadan kaldırıveren bir şey.
Tarihte hangi dönemde/zaman diliminde yaşamak isterdiniz?
Bilmiyorum.
Issız adaya düşseniz yanınızda götüreceğiniz
üç şey?
Bir kutu uyku hapı, bir şişe su, güneş gözlüğü.
