Ne eksiğim ne fazlayım, sadece farklıyım

Vrakipom, tavşan olarak dünyaya gelmesine rağmen tavşana benzemeyen fiziksel farklılıkları ile dikkat çekiyor. Alışılagelmişin dışında, sıra dışı görüntüsüne rağmen ailesi tarafından çok seviliyor.

Yazan: Fethi Yılmaz

Fiziksel bir farklılığından dolayı ya da sırf daha güçsüz olduğu için ötekileştirilmiş, alay edilmiş, yok sayılmış/yalnız bırakılmış çocukların hikâyelerine rastladığınız oldu mu hiç?  Belki de o çocuklardan biri de bizdik. Bazen akran zorbalığına maruz kaldık bazen de ne kadar üzüldüğümüzü kimsenin fark etmediği yalnız dünyalarımızda kendimizi aradık. İçine doğduğumuz toplumu-aileyi seçemediğimiz ve aynı zamanda fiziksel özelliklerimizi belirleyemediğimiz bu dünya düzeni, kimilerini şanslı kimilerini de şanssız diye adlandırmamıza bile neden olur. Şanslı ya da şanssız olmak bir yana, seçim şansımızın olmadığı ve kimilerince sadece kusur olarak görülen bireysel birkaç farklılık, bazıları için hayatı kendiliğinden zorlaştırmaya yeter de artar. Stéphane Servant’ın yazdığı ve Simone Rea’nın resimlediği Vrakipom, bir çocuk için böylesi bir hayatın nasıl olabileceği hakkında fikir veren hikâyesiyle karşımıza çıkıyor. 

Kitaba ismini veren Vrakipom, tavşan olarak dünyaya gelmesine rağmen tavşana benzemeyen fiziksel farklılıkları ile dikkat çekiyor. Alışılagelmişin dışında, sıra dışı görüntüsüne rağmen ailesi tarafından çok seviliyor. Fakat büyüyüp sosyal hayata dahil olunca durum biraz değişmeye başlıyor. Artık bazı şeyler, onun için daha zorlaşıyor. Bu farklılıklar ailesi tarafından kabul edilse de başkaları tarafından normal olarak karşılanmıyor ve kimi zaman alay konusu oluyor kimi zaman da ötekileştiriliyor. Keşke daha dikkat çekici bir kapağa sahip olsaydı dediğim bu kitap, Vrakipom’un yaşadığı bu olumsuzlukları konu ediyor ve çözümü yine kendi kendine bulduğu mutlu bir sonla bitiyor. 

Seçme şansımızın olmadığı farklılıklarımız konusunda yol gösterici bir örnek olan Vrakipom, ilginç hikâyesi ile onu dinlemek isteyenleri bekliyor.