Çok küçük yaşlardan beri komik resimler çizmeyi seven illüstratör Oğuz Demir, mizah dergileriyle tanışınca çizdiği şeylerin karikatür olduğunun ayırdına varmış. Kendini ifade etmek için çizmek, konuşmaktan daha kolay bir yol olmuş onun için. O gün bugündür çizerek kendini vareden, çizgilerini mizahın gücüyle besleyen Demir, “Grafik mizah hayatı, olayları yorumlamanın güzel bir yolu. Anlatmak istediğini, izleyene bir çırpıda vermez. İzleyeni düşünmeye, yorumlamaya zorlar. Çizen için de izleyen için de bir hayal gücü egzersizidir,” diyor.
Geçmişe dönüp çizerliğinizin ilk günlerindeki hâlinizle konuşsanız, vereceğiniz öğüt ne olurdu?
“Sen bir de 80 yaşımdaki hâlimi dinle.”
Çizerlik, geçiminizi sağlayan bir iş mi? Başka bir mesleğiniz var mı?
Bazen yazdığım da oluyor.
Günde kaç saat çalışıyorsunuz?
Ortalama beş-altı saat.
İşlerinize dair eleştiri yazıları sizi öfkelendirir mi?
Hayır.
Okuduğunuz son resimli kitap?
The Wanderer, Peter Van den Ende.
Keşke ben resimleseydim dediğiniz kitap?
Aklıma bir şey gelmedi şu an.
Yerinde olmak istediğiniz roman/çizgi roman kahramanı?
Mister No.
Nefret ettiğiniz roman/çizgi roman kahramanı?
Superman. Fazla kusursuz.
Sizce en iyi edebiyat uyarlaması film ya da dizi?
Cyrano de Bergerac (1990’da çekilen.)
İsminizi Google’da aratıyor musunuz? Ne sıklıkla?
Bir zaman periyodu yok. İşim düşünce…
En çekilmez özelliğiniz?
Sabahları bana bulaşmayın.
En sevdiğiniz uğraşınız, hobiniz?
Çizmek.
Çalmak istediğiniz müzik aleti?
Bateri.
Bir mucit olsanız, ne icat etmek isterdiniz?
Küresel ısınma için bir şeyler yapsam iyi olur.
Tarihte hangi dönemde/zaman diliminde yaşamak isterdiniz?
60-70’ler eğlenceli görünüyor.
Issız adaya düşseniz yanınızda götüreceğiniz
üç şey?
Yelkenli, yeni başlayanlar için yelkenli kullanma kılavuzu, içme suyu.
