Yaratıcı drama, tiyatro, öykü ve masal aracılığıyla yirmi yılı aşkın bir süredir çocukların dünyasında, çocuklarla birlikte yol alan Hafize Çınar Güner’in, resimli kitapların ve çocuk edebiyatının içine yuvarlanması hiç de şaşırtıcı değil. Çocukların içinde olmasının yanı sıra hayata onların gözünden de bakabilmeyi başaran Güner, oğlu İda ile birlikte okuduğu güzel kitapların, kendisini beslediğini belirtiyor ve “Yazmanın belki de ilk şartı iyi bir okur olmak,” diyor.
Söyleşi: Elif Şahin Hamidi
Geçmişe dönüp yazarlığınızın ilk günlerindeki hâlinizle konuşsanız, vereceğiniz öğüt ne olurdu?
Öğüt dinlemekten hoşlanmam. Bu yüzden ben ne dersem diyeyim, kendi bildiğini okuyacağı için bir şey söylemezdim.
Yazarlık, geçiminizi sağlayan bir iş mi? Başka bir mesleğiniz var mı?
Hayır. Tam zamanlı olarak yaratıcı drama/tiyatro öğretmenliği yapıyorum.
Günde kaç saat çalışıyorsunuz?
Oldukça değişken.
İşlerinize dair eleştiri yazıları sizi öfkelendirir mi?
Hayır, bugüne kadar hiç öfkelendirmedi.
Okuduğunuz son resimli kitap?
Balinalar Aramızda, Nick Bland, Uçanbalık Yayınları.
Keşke ben yazsaydım dediğiniz kitap?
“Keşke benim kitabım da bu kalitede basılsaydı,” dediğim kitaplar oldu.
Yerinde olmak istediğiniz roman kahramanı?
Tinker Bell.
Nefret ettiğiniz roman kahramanı?
Matilda’daki kötü ebeveynler.
Sizce en iyi edebiyat uyarlaması film ya da dizi?
Çizgili Pijamalı Çocuk.
İsminizi Google’da aratıyor musunuz? Ne sıklıkla?
Kırk yılda bir.
En çekilmez özelliğiniz?
Sabırsız olmak.
En sevdiğiniz uğraşınız, hobiniz?
Yürüyüş ve yapabilirsem yoga.
Çalmak istediğiniz müzik aleti?
Piyano.
Bir mucit olsanız, ne icat etmek isterdiniz?
Zamanı durdurabileceğim, istediğimde ise yeniden başlatabileceğim bir makine.
Tarihte hangi dönemde/zaman diliminde yaşamak isterdiniz?
Antik dönemde ya da 1950-1970 arası İstanbul’da.
Issız adaya düşseniz yanınızda götüreceğiniz üç şey?
Su, Hasan ve İda.
