Sessiz hikâyeler, sanki elinde meşalesiyle önden giden ama seçimleri de hep okura bırakan, sırtı dönük, pelerinli…

Mathilda gece olunca içini ona her zaman kulak veren Aydede’ye açıyor, gündüzleri oyun oynamaya devam ediyor……

Bu satırları size, üzerinde oturmakta olduğum küçük mavi bir sandalyeden yazıyorum. Dünyayı dolandı, okyanusları aştı elden…

“Kalk kalk kalk! Haydi durma bak Al macunu sür fırçaya Fırçala fırçala fırçala Tam iki dakika!”…

Dünya böyle, kabul etmek lazım. Boş bir kavanoz alıp mutlu olabiliyor insan. Peki illa almak mı…