Pastayı nasıl seversiniz?

Kurgusu düzgün, dili düzgün, konu ettiği meseleler ilgi çekici, işlediği değerler takdir edilesi kimi kitaplar vardır. Damakta bıraktığı tat tıpkı kremalı pasta gibidir ama üstündeki çileği eksiktir. Bir Konuşabilse! işte bu kreması bol eserlerden biri. Kim bilir, belki de çilek kremanın içine kaçmıştır…

Yazan: Suzan Geridönmez

Bu yıl, okulun geleneksel konuşma yarışmasına ilgi büyük. Yarışmaya hazırlananlar arasında konuşma yeteneği pek de parlak olmayan Joe da var. Rakiplerinin çoğu gibi onun da asıl motivasyonu ödül. Doğrusu ufukta bir tablet kazanma ihtimali olmasa yarışmaya katılmak Joe’nun aklının ucundan bile geçmezdi. Oysa şimdi mutlaka kazanmak istiyor. Sonuçta yaşıtları gibi bilgisayar oyunlarına bayılmasına karşın, kendine ait bir bilgisayarı yok.

Başta her şey iyi gidiyor. Yakın arkadaşının “kendin ol” önerisini benimseyen Joe, “bilgisayar oyunlarının olumlu tarafları” konulu
konuşmasıyla finale kalıyor. Artık tabletle arasına girse girse okulun gözdesi Victoria girebilir. Kız sadece çalışkan olsa neyse. Ama o, Joe’ya “konuşması çalıntı” iftirası atacak kadar da hain bir karakter. Bir yandan yarışma hazırlığı diğer yandan akran
zorbalığı… Aslında Joe’nun başını kaşıyacak zamanı yok. Ne var ki ekonomik olarak dezavantajlı ailelere yiyecek yardımı
yapan bir kuruluşta (Gıda Bankası) gönüllü çalışan bir kız arkadaşı ondan yardım isteyince, konuşma yarışmasının favorisi Joe değil, kendini ifade etmekte zorlanan Joe baskın geliyor. İyi ki de hayır diyemiyor. Çünkü zamanla Gıda Bankası, Joe’nun hayata ve kendine bakışta bir dönüşüme yol açıyor.

Burcu Aksu Güney’in duru bir dille Türkçeye kazandırdığı romanın sonunu açık etmemize gerek yok. Zaten düz ama tutarlı ilerleyen kurgunun şaşırtıcı bir yanı yok. Öyle ya hayatta tabletten daha önemli meseleler var. Bir şeyi başarmanın yolu da illa kazanmaktan geçmiyor. Yazar, bir yandan klasik okul hikâyelerinin ana direklerinden olan arkadaşlığı ve akran zorbalığını merkeze koyarken, bir yandan da gençlik ve bilgisayar kullanımı gibi çok tartışılan meseleler hakkında düşündürüyor. Toplumsal sorunlara da değerek tempolu ama derinleşmeden akan roman, gençlik jargonuna ince ayarlanmış bir dozda başvuruyor. Yani genç okuru sıkmıyor, ebeveyn ve öğretmenleri de irkiltmiyor. Kanada’da bir okul grubu olan Surrey Schools, romanı 2017’de yılın kitabı seçmiş. Bunda bazen sivrilikler de barındıran, kimi zaman kanatlandıran kimi zamanda katlanılması zor duygular uyandıran edebi nitelikler mi, yukarda saydığım özellikler mi etkin olmuş, karar çileğin peşine düşen okurun!